สานนักเรียน ตอนที่3 เล่ม2 (7-8)
ผู้ตั้ง	ข้อความ
Armand D'Angouleme FF>>Member Cool เข้าร่วม: 09 Sep 2009 ตอบ: 2997	สานนักเรียน ตอนที่3 เล่ม2 (7-8)  http://hysteriaculture.wordpress.com hysteria สุสานนักเรียน ตอนที่3 เรื่องเล่าสยองขวัญจากห้องน้ำนักเรียนชายที่ถูกปิดตาย เล่ม2 (7 - บทความ/นิยายในเพจ Hysteria นี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์ แก่ผู้เขียน “นายมัลนร ล้ำสกุลวงศ์” ( http://www.facebook.com/ArmandVladJekyllDangouleme8774 และเพจ http://www.facebook.com/hysteriaculture)เท่านั้น ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง คัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด หรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต คาบกิจกรรมกีฬาสีดูเหมือนจะผ่านไปได้โดยดีสำหรับทุกๆคนแม้กระทั่งฟารีดาที่มีปัญหาเรื่องความมั่นใจในการจับไมค์พูดต่อหน้าที่ประชุมก็สามารถที่จะผ่านบททดสอบทุกอย่างในฐานะประธานไปด้วยดีแม้ว่าจะมีตะกุกตะกักไปบ้างแต่ก็ดูเหมือนกับว่าเพื่อนๆในห้อง ครูบาอาจารย์และพี่น้องชาวเซนต์มาบุสสีแดงจะให้ความร่วมมือและกำลังใจเธออย่างดี ตอนนี้แอนดี้เพิ่งเสร็จสิ้นหน้าที่ของเขาในฐานะMCของสีวันแรกไปพร้อมทั้งส่งต่อไมค์ให้นาเดียที่กำลังนำคณะสีแดงซ้อมเพลงเชียร์ “We Will Rock U” อย่างเมามันส์เช่นเดียวกับฟารีดาที่รับหน้าที่ตีกลองในขณะที่เพื่อนๆในห้องก็ได้ช่วยกันปรบมือสร้างบรรยากาศการซ้อมเชียร์ที่สนุกสนานและดูอบอุ่นกว่าโรงเรียนเก่าที่สิงคโปรของแอนดี้มากๆ – - เขาไม่เคยมีความทรงจำดีๆเกี่ยวกับกิจกรรมภายในสมัยเรียนโรงเรียนเก่าเลยและเขาก็มักจะหลบอยู่ในห้องเรียนไม่ก็แอบหนีกลับบ้านตอนซ้อมมากกว่า – - ตอนนี้แอนดี้เดินดูเพื่อนๆที่รับหน้าที่อื่นไปรอบๆ เขามายืนให้กำลังใจอารึมที่กำลังกุ๊ยฉ่าย,ดีไซน์,บริทนี่ย์และคริสทิน่ากำลังช่วยเทรนด์การการ์ดมือและท่าเต้นพื้นฐานร่วมไปกับเชียร์ลีดเดอร์ของสีคนอื่นๆอยู่ซึ่งเธอทำได้ดีกว่าที่เขาคิดมากๆจนแม้กระทั่งดีไซน์กับกุ๊ยฉ่ายที่เน้นความเป๊ะเว่อร์ในการเต้นยังอดปรบมือให้ไม่ได้ ตอนนี้เขาเดินมาช่วยฮาเวิร์ดกับคริสมาสต์และเพื่อนนักกีฬาผู้ชายในห้องรับสมัครนักกีฬาประเภทต่างๆอยู่ “บาสไปทางพี่ฮาเวิร์ดเลยคร้าบน้อง ฟุตบอลทางนี้ๆ” คริสมาสต์ตะโกนบอกนักกีฬาทั้งชายและหญิงที่ทยอยมาทางเขา “ไอ้เชี่ยโน่แม่งเบี้ยวไปไหนวะ?!!!” เด็กหนุ่มตะโกนถามฮาเวิร์ด “มันติดธุระเดี๋ยวก็มา” ฮาเวิร์ดหน้าเจื่อนไปเล็กน้อยจนแอนดี้สังเกตได้ก่อนที่เขาจะตะโกนตอบ “นั่นไงๆมาแล้วๆ บรูโน่ ไอ้บรูโน่!!! มานี่เลยสัส” ศุภกรตะโกนเรียกบรูโน่ทีเดินหน้าซีดเซียวเข้ามา “มึงไปไหนมาวะ?” คริสมาสต์วิ่งเข้าไปเตะก้นบรูโน่ “กูไปนอนห้องพยาบาลมา ไม่ค่อยสบายว่ะ!” บรูโน่โกหกโดยที่เขาไม่สบตากับคริสมาสต์หรือแม้กระทั่งฮาเวิร์ด “เออ ไอ้เบส สากุลเรียกมึงให้ไปหาที่ห้องปกครองอ่ะ” บรูโน่หันมาบอกศุภกรที่หน้าเสียขึ้นมาทันที “เฮ้ย! พ่ออธิการเขาว่าไงบ้างวะ?” ฮาเวิร์ดปลีกตัวพาบรูโน่มายืนคุยที่มุมสนามบาสหลังจากที่เขาโยนรายชื่อของนักกีฬาบาสมาให้แอนดี้ช่วยรับผิดชอบ “พ่อเขาโทรคุยกับมี๊กูแล้วโชคดีจังว่ะที่สมัยตอนมีเงินแด๊ดกับมี๊กูก็เคยช่วยบริจาคทนุบำรุงโรงเรียนไปเยอะพ่อเขากับซิสเตอร์เวโรนิก้าก็เลยจะยื่นเรื่องนี้คุยกับสมาคมผู้ปกครองว่าจะช่วยอะไรบ้านกูบ้างได้มั้ย ส่วนเรื่องเรียนพ่อบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงถ้าถึงขั้นต้องขายบ้านพ่อเขาก็ยินดีจะให้กูมาอยู่ประจำที่นี่พร้อมช่วยเหลือค่าเล่าเรียนจนจบม.6อีกด้วยว่ะ” บรูโน่ตอบฮาเวิร์ดด้วยสีหน้าโล่งใจก่อนที่จะก้มหน้าเช็ดน้ำตาที่กำลังเอ่อคลอเบ้า “เฮ้ย! มึงจำคำกูไว้นะไม่ว่าตอนนี้บ้านมึงจะเป็นยังไงกูก็ไม่เคยรังเกียจมึง มึงเป็นเพื่อนรักคนเดียวของกูเสมอนะโว้ย” เด็กหนุ่มตบไหล่เพื่อนสนิทที่พยักหน้ารับเป็นเชิงขอบคุณ “หยุดดราม่าได้แล้วไอ้สัตว์เดี๋ยววันนี้พาหลินไปล้างแผลที่โรงพยาบาลแล้วไปนอนบ้านแอนดี้กันจะได้วางแผนเรื่องกีฬาสีด้วย เดี๋ยวกูโทรขอม๊ามึงเอง!” ฮาเวิร์ดกระโดดรัดคอบรูโน่ก่อนที่ทั้งคู่จะวิ่งไล่ชกไล่เตะกันไปรอบๆแบบที่พวกเขามักจะหยอกล้อกันมาตั้งแต่ม.1ก่อนที่ทั้งคู่จะหยุดชะงักเพราะเสียงเอะอะอึกทึกที่ดังมาจากกลางสนามบาส “อะไรของหล่อนยะอีหนิง? เป็นประธานสีแท้ๆแต่ไม่เข้าไปคุมสีตัวเองมาหาเรื่องคนอื่นแบบนี้นี่นะ!” กุ๊ยฉ่ายยืนเท้าสะเอวด่าฉอดๆระหว่างที่เขากับดีไซน์ช่วยกันเอาตัวกันอารึมที่กำลังนั่งตัวสั่นอยู่บนพื้นสนามบาสในขณะที่บริทนี่ย์และคริสทิน่ากำลังช่วยกันพยุงอารึมให้ลุกขึ้นมา “อารึมไม่ได้ทำอะไรเลยจริงๆนะคะ” เด็กสาวเริ่มร้องไห้แต่เพื่อนในกลุ่มของหนิงคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา “โธ่ อีดอก ตอแหล! มึงไม่ต้องมาแอ๊บ” ในขณะที่หนิงยืนยิ้มด้วยสีหน้าเป็นต่อ “ทำหรือไม่ได้ทำกูไม่รู้ แต่กูเชื่อว่ามึงเป็นคนทำ ถ้ามึงอยากให้เรื่องจบดีๆก็ก้มลงกราบตีนกูนี่ไม่งั้นกูกับเพื่อนกูทั้งกลุ่มจะตบมึงทุกวันที่เจอหน้า เอาให้มึงเรียนที่นี่ไม่ได้เลย” เด็กสาวเข่นเคี้ยวเขี้ยวฟัน “มึงก็ลองสิอีหนิง อารึมเป็นเพื่อนกูถ้ามึงตัวไหนกล้าตบเพื่อนกูๆเอามึงตายแน่ๆ แน่จริงก็ตบให้กูเห็นนะมาตบให้กูดูตรงนี้เลย” ดีไซน์แผดเสียง “มึงอย่าเสือกดีกว่าดีไซน์ อย่าคิดว่าเส้นใหญ่ในโรงเรียนแล้วนอกโรงเรียนพวกกูจะไม่กล้านะ” หนิงผลักหน้าอกดีไซน์แต่ก็ถูกดีไซน์คว้าแขนข้างที่ผลักนั้นบิดแล้วตะปบเข้าอย่างจังจนเป็นรอยยาวจนหนิงล่าถอยในขณะที่เพื่อนกลุ่มของหนิงนับสิบคนทั้งผู้หญิงและกะเทยพุ่งเข้าหมายจะขย้ำดีไซน์แต่เป็นอารึมที่วิ่งเอาตัวเข้ามากันจนโดนประเคนทั้งฝ่ามือและรุมจิกผม ในขณะที่กะเทยหัวโจกห้องม.5/2ประมาณสองสามคนที่วิ่งเข้ามารุมตบดีไซน์นั้นได้โดนฮาเวิร์ดและบรูโน่เตะเสียจนลงไปนอนกองที่พื้น “ไอ้เหี้ยยังไงพวกมึงก็เป็นผู้ชายนะโว้ย มึงมารุมผู้หญิงแบบนี้ได้ยังไง!!!” ฮาเวิร์ดตะโกนด้วยความเดือดดาลระหว่างที่ตรงเข้าไปดึงอารึมออกมาจากวงล้อมของพวกหนิงพลางเตะกะเทยห้องม.5/2อีกสองคนเสียจนตัวลอย ในขณะที่แอนดี้,นาเดียกับคริสมาสต์พยายามที่จะหยุดบรูโน่,กุ๊ยฉ่ายและดีไซน์ไม่ให้พุ่งเข้าทำร้ายฝั่งตรงข้ามอีก “พอแล้วฮาเวิร์ด! เดี๋ยวจัดการเอง” ฟารีดาวิ่งเข้ามาดึงแขนฮาเวิร์ดให้เขาสงบสติอารมณ์ก่อนจะหันหน้าไปเผชิญกับหนิง “อีหนิง!!! มึงพาเพื่อนห้องมึงกลับสีไปเลยนะ ถ้ามึงมาหาเรื่องเพื่อนๆกลุ่มกูอีก กูกับมึงขาดกันไปเลย อีเหี้ย! มึงเป็นเหี้ยอะไรนักหนาฮะอีสัตว์ถึงได้ชอบหาเรื่องเด็กเข้าใหม่เหลือเกิน สันดานมึงคนเขารู้กันทั้งโรงเรียนแล้วถึงได้คบกันได้แค่ไม่กี่คนนี่ไงอ่ะ ดูหน้าแต่ล่ะคนสิเหี้ยๆทั้งนั้น พวกมึงกลับกันไปให้หมดเลยไป!” ฟารีดาตวาดเสียจนกลุ่มของหนิงทั้งหมดเงียบกริบ “ลืมเพื่อนเก่าแล้วนี่อีเด็กเรียน เออ ดี กูกับมึงขาดกันตั้งแต่วันนี้ไปเลยอีฟารีดา มึงเห็นอีเหี้ยนี้มันดีกว่ากูก็อย่ามาคบกับกู” หนิงกระชากคอฟารีดามาเขย่า “หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะนงนุชฉันดูอยู่นานแล้วนี่ไม่ทราบว่าพวกเธอเห็นฉันเป็นหัวหลักหัวตอกันหรือยังไงถึงได้มายกพวกตีกันอย่างกับพวกกุ๊ยข้างถนน” ผกาเดินเข้ามาแยกหนิงออกจากฟารีดา “ฉันไม่เคยอยากจะส่งเด็กคนไหนไปที่ห้องฝ่ายปกครองนะ พวกเธอก็รู้ว่าตอนนี้ซิสเตอร์ฝ่ายปกครองของเราเป็นยังไง!!! เรื่องนี้มิสจะถือว่าไม่เคยเกิดขึ้นนะแล้วอย่าให้เห็นว่ามาหาเรื่องตบตีกันแบบนี้อีกโดยเฉพาะพวกเธอนงนุชถ้ามีเรื่องมาเข้าหูฉันว่าพวกเธอมาหาเรื่องอารึมหรือดีไซน์แม้แต่นิดเดียวฉันจะเรียนคุณพ่ออธิการด้วยตัวเองเลยคอยดู!!!!” สิ้นเสียงของผกากลุ่มของหนิงทั้งหมดก็รีบเดินออกจากบริเวณสนามบาสไปด้วยท่าทางจ๋อยสนิทเนื่องจากพวกเธอไม่เคยเห็นผกาดุใส่นักเรียนคนไหนขนาดนี้ “เรื่องนี้อย่าให้มิสมาลินรู้นะเดี๋ยวมิสเขาจะไม่สบายใจ แล้วอารึมตอนนี้เวลาจะไปไหนก็อย่าไปคนเดียวมิสดูแลลูกได้ไม่ทั่วถึงตลอดเวลาหรอกนะยิ่งพวกนี้มันพวกอันธพาลครองเมืองอยู่ด้วย เอาล่ะไปทำกิจกรรมต่อได้แล้วเดี๋ยวสีแดงก็แพ้หรอกเร็วๆ!!!” ผกาหันมากำชับกับพวกเด็กๆก่อนจะไล่ให้พวกเขาแยกย้ายไปปฏิบัติหน้าที่ของตัวเองกันต่อ “ไม่เป็นไรใช่มั้ยดีไซน์?” โอลิเว่อร์แสร้งเดินออกมาจากแถวนักกีฬาเพื่อมาประคองดีไซน์ที่ยืนโงนเงนในขณะที่ฮาเวิร์ดกำลังสนใจหลิน,กุ๊ยฉ่ายและมิสผกาที่กำลังยืนปลอบอารึมอยู่ “อ๋อ ไม่เป็นไรค่ะพี่เว่อร์ ดีไซน์เจ็บใจมากกว่าที่มันเล่นรุม!” เด็กสาวตอบด้วยน้ำตาที่เอ่อคลอแถมปากของเธอตอนนี้ดูบวมเจ่อนิดๆ บรูโน่ที่แอบชำเลืองพฤติกรรมของโอลิเว่อร์ผ่านทางด้านหลังของคริสมาสต์และแอนดี้รู้ชัดทันทีว่าตอนนี้รุ่นพี่คนนี้ต้องการอะไรจากเพื่อนของเขา “อ้าว! แล้วดีไซน์อยู่ไหนล่ะ?” บรูโน่แกล้งทำเนียนโพล่งขึ้นมากลางกลุ่มเรียกสติให้ฮาเวิร์ดรีบหันไปมองแฟนสาว “พี่มีอะไรจะคุยกับดีไซน์เป็นการส่วนตัวได้มั้ยครับ?” โอลิเวอร์ที่กำลังเอาถุงน้ำแข็งประคบตรงไหล่ของดีไซน์กระซิบข้างหูเธอเบาๆ “ได้ค่ะ พี่เว่อร์มีอะไรเหรอคะ?” ดีไซน์รีบปัดมือโอลิเว่อร์ออกจากไหล่ของเธอก่อนจะหันไปประจันหน้ากับเขาด้วยรอยยิ้ม “คุยตรงนี้คงไม่สะดวกน่ะหนู” โอลิเว่อร์ยักคิ้วตอบกลับก่อนที่เสียงของฮาเวิร์ดจะขัดจังหวะพวกเขาขึ้นมา “ดีไซน์ทำไมยูเดินมานั่งตรงนี้แล้วไม่บอกไอเลย?” ฮาเวิร์ดแทรกเข้าไปนั่งตรงกลางระหว่างโอลิเว่อร์กับดีไซน์โดยที่เขาไม่สนใจว่ามันจะแลดูเสียมารยาทขนาดไหนก่อนจะฉวยถุงน้ำแข็งมาจากมือของโอลิเว่อร์แล้วลงมือประคบที่ไหล่ของแฟนสาวอย่างทนุถนอม “ขอบคุณครับพี่เว่อร์ ที่อุตส่าห์มาดูแลแฟนผม” ฮาเวิร์ดพูดประชดเสียงแข็งๆโดยที่ไม่แม้แต่จะหันไปมองใบหน้าของคู่สนทนาตอนนี้ฮาเวิร์ดกำลังต่อสู้กับความไม่พอใจและอารมณ์หึงอย่างรุนแรงร้ายกาจในตัวของเขา “ไม่เป็นไรไอ้น้องรัก กูเห็นว่าวันนี้มึงเห่อหมวยเกาหลีที่เพิ่งเข้ามาใหม่น่ะ ถึงขั้นไม่หันมามองแฟนเชียวนะมึง” โอลิเว่อร์ตบหลังฮาเวิร์ดเบาๆพลางหัวเราะเย้ยๆก่อนจะลุกเดินจากไป “ไอ้หน้าส้นตีนเอ๊ย!!!” ฮาเวิร์ดคำรามในคอโดยที่เขาไม่ได้สังเกตถึงปฏิกิริยาในสีหน้าของดีไซน์ที่กำลังมองอารึมอยู่เลย
Wed Jul 02, 2014 2:48 pm
Armand D'Angouleme FF>>Member Cool เข้าร่วม: 09 Sep 2009 ตอบ: 2997	“แฮ่กๆๆๆ” เสียงครางของศุภกรดังระงมทั่วห้องฝ่ายปกครองในขณะที่เขาได้สำเร็จกิจส่วนตัวอันน่าอับอายต่อหน้าซิสเตอร์สากุลวดีด้วยความไม่เต็มใจ หากแต่เด็กหนุ่มหาได้อ่านสายตาที่เย็นชา,ว่างเปล่าและเพ่งลึกในทุกอิริยาบถของเขาออกไม่ว่าไม่ได้มีความสุขสมหรือยินดีหลับใหลอยู่ในดวงตาคู่นั้นเลยแม้แต่น้อยกลับกันสากุลวดีกลับรู้สึกท่วมท้นไปด้วยทั้งความขยะแขยง,เกลียดชังและความเวทนาที่อยากจะช่วยปลดปล่อยเด็กหนุ่มตรงหน้าให้พ้นจากราคะของโลกอย่างเปี่ยมล้นหัวใจ “ต้นตอของราคะจำเป็นต้องถูกกำจัดเพื่อความบริสุทธิ์ต่อหน้าพระพักตร์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า” สากุลวดีพูดขณะโยนเสื้อผ้ากลับไปให้ศุภกร “อะไรนะครับ?” เด็กหนุ่มถามด้วยความงุนงง “ก็อย่างที่เธอได้ยิน เธอคงยินดีที่จะเป็รพิราบขาวเพื่อถวายแด่องค์พระคริสต์เพื่อชำระล้างในความผิดบาปต่ำช้านี่ใช่มั้ย?” หากแต่ไม่ทันสิ้นเสียงของสากุลวดีประตูห้องฝ่ายปกครองก็เปิดออกพร้อมกับร่างของเลวรำพึง,ซิสเตอร์รจิตา,เต็มทรัพย์และซิสเตอร์เวโรนิก้าทำเอาศุภกรในร่างเปลือยถึงกับสะดุ้งโหยงก่อนจะรีบเอากางเกงนักเรียนปิดของลับไว้ “ใส่เสื้อผ้าซะลูก” ซิสเตอร์เวโรนิก้ารีบเดินเอาผ้าขนหนูมาคลุมร่างของศุภกรไว้ “อย่างที่มิสบอกเลยมั้ยคะ?” เลวรำพึงยืนกอดอกพลางยืนมองสากุลวดีอย่างเป็นต่อในขณะเดียวกันซิสเตอร์สากุลวดีก็ยิ้มมุมปากพลางจ้องตอบกลับทุกสายตาอย่างไม่สะทกสะท้าน “เมื่อกี้ก็เอาโหลใส่ปากกาเขวี้ยงหัวภารโรงจนแตกแล้วนี่ยังกล้าดีเอาสันดานต่ำๆที่เคยใช้ตอนปกครองวิทยาเขตุหาดใหญ่มาทำความอัปรีย์ที่นี่อีกเหรอซิสเตอร์!” รจิตาแผดเสียงใส่สากุลวดี “มึงนี่มันบวชเข้ามาเป็นมารศาสนาชัดๆอีจิตวิปริต มึงทำแบบนี้กับเด็กนักเรียนได้ไง?!!!” เต็มทรัพย์เสริม “ซิสเตอร์มีอะไรจะอธิบายมั้ยคะ?” ซิสเตอร์เวโรนิก้าถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ถ้าไม่มีดิฉันว่าเรื่องนี้เราคงจะต้องคุยกันในที่ประชุมใหญ่วันนี้แหละค่ะ” ซิสเตอร์เวโรนิก้าทิ้งท้ายเรียบๆก่อนที่จะประคองศุภกรที่กำลังร้องไห้ด้วยความอับอายเดินออกไปจากห้องปกครองตามด้วยเต็มทรัพย์และเลวรำพึง ในขณะที่ซิสเตอร์รจิตากำลังยืนประจันหน้ากับสากุลวดีด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสะใจที่วันนี้แผนที่เธอวางไว้ได้ประสบความสำเร็จเสียที “กูบอกแล้วว่าตำแหน่งคุณแม่ฝ่ายปกครองถ้ามึงคิดแย่งกู มึงก็นั่งในตำแหน่งนี้ได้ไม่เกินเทอมนี้หรอก” รจิตายิ้มมุมปากพลางสะใจ “เรื่องที่เธอแอบใช้กล้องวงจรปิดส่องดูพฤติกรรมของศุภกรกับแม่ค้าร้านสเต็กแล้วแกล้งบอกให้ภารโรงมารายงานฉันนะเหรอ? จริงๆแล้วฉันรู้นะและก็จงใจทำแบบนี้ด้วย แล้วมาดูกันดีกว่าว่าหมากเกมส์นี้ใครจะเป็นฝ่ายรุกฆาต” ซิสเตอร์สากุลวดีตอบกลัยพร้อมรอยยิ้มเย็นยะเยือกและอำมหิตผิดจากที่รจิตาคาดไว้จนเธอตกใจ “เดี๋ยวรจิตา! บางทีถ้าฉันอยากจะนั่งให้พ้นเทอมนี้เธอคิดว่าฉันจะไม่ค่อยสอดส่องคนที่อยากจะ ‘ฆ่า’ ฉันหน่อยเลยเหรอ?” เธอมองตามรจิตาที่ยืนตัวกระตุกเล็กน้อยก่อนจะเดินออกจากห้องไป “เป็นไงลูกอารึม เรียนที่นี่วันแรกชอบโรงเรียนมั้ย?” มาลินที่กำลังนอนทานข้าวต้มที่ดีไซน์บรรจงป้อนให้หันมายิ้มและพูดคุยทักทายกับลูกศิษย์ใหม่ในขณะที่ผกากับแอนดี้สบตากันอย่างไม่ค่อยสู้ดี “สนุกมากๆค่ะ ดีไซน์ชวนหนูเป็นเชียร์ลีดเดอร์และสอนหนูเต้นด้วยค่ะที่เกาหลีส่วนมากช่วงไฮสคูลครอบครัวของนักธุรกิจก็มักจะเคี่ยวเข็ญให้ลูกเรียนหนังสือจนดึกพ่อแม่ไม่ค่อยอนุญาติให้ทำกิจกรรมเท่าไรหรอกค่ะ” อารึมตอบด้วยรอยยิ้มพลางรินน้ำให้มาลิน “อารึมมีแววนะคะมิสคือสอนการ์ดมือไม่ถึง15นาทีคือค่อนข้างเป๊ะเลยและจำสเต็ปท่าเต้นได้ค่อนข้างแม่นทีเดียว” ดีไซน์ “ว่าแต่อาการเธอวันนี้เป็นยังไงบ้างล่ะจิ๋ม ฉันล่ะมัวยุ่งๆกับพวกเด็กห้องเธอวันนี้เลยต้องฝากพี่เต็มเอาข้าวมาให้เลยแต่จะว่าไปเป็นครูประจำชั้นมันก็สนุกดีนะ 5555″ ผกาชวนมาลินคุยระหว่างจัดแจกันดอกไม้,ของฝากและผลไม้ในห้องให้ห้องพักคนป่วยของเธอดูสดชื่นขึ้น “ดีขึ้นเยอะเลยแหละ” มาลินโกหกเสียงสดใส ในขณะที่หลินที่เพิ่งล้างแผลเสร็จเพิ่งเดินเปิดประตูเข้ามาสมทบในห้องพร้อมฟารีดา “สวัสดีค่ะมิส” ทั้งคู่ยกมือไหว้มาลิน “ฮาเวิร์ดกับคริสมาสต์ละบรูโน่?” ฟารีดาถาม “ไม่รู้สิมันมาไหว้มิสแป๊ปๆก็แอบชิ่งไปไหนไม่รู้กันสองคน” บรูโน่ทำหน้างงๆ “ฮาเวิร์ดมีงานเดินแบบที่สยามน่ะบรูโน่แล้ววันนี้นายแบบคนนึงเบี้ยวงานเขาก็เลยดึงคริสมาสต์ไปด้วย ให้ไปช่วยเดินแทนน่ะแล้วค่อยไปเจอกันที่บ้านแอนดี้” ดีไซน์บอก “ว่าแต่บรูโน่เป็นไงบ้างล่ะลูก วันนี้พ่ออธิการมาเยี่ยมครูกับมิสเต็มทรัพย์แล้วก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ครูฟังแล้ว ไม่ต้องเป็นกังวลนะยังไงพวกครูก็ไม่ทิ้งลูกหรอก” มาลินพูดเมื่อเห็นบรูโน่ทำหน้าซึมๆไป ปกติแล้วเวลามีงานฮาเวิร์ดมักจะชวนเขาไปด้วยเสมอแต่นี่กลับกลายเป็นคริสมาสต์แถมตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าฮาเวิร์ดจะให้ความสำคัญกับแอนดี้เกือบจะพอๆกับเขา “ว่าแต่กาโต้เป็นไงบ้างน้า? บรูโน่ยังไม่ได้ไปดูอาการของกาโต้ใช่มั้ยลูก?” เสียงของผกาที่ตวัดดังขึ้นทำให้บรูโน่ได้สติขึ้น “กาโต้กลับบ้านไปแล้วผกา วันนี้คุณแม่ของกาโต้มาเยี่ยมฉัน เอ่อ ผกาพิภพเสียแล้วนะ” คำพูดของมาลินทำเอาผกานั่งทรุดตัวลงบนโซฟา “นางพยาบาลยังไม่เปิดเผยผลบันสูตรกับฉันเลย” มาลินส่ายหน้าในขณะที่ผกาเริ่มหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับน้ำตาซึ่งแอนดี้สังเกตเห็นว่าเธอกำลังร้องไห้จริงๆ “มีแต่คนจากเราไปเรื่อยๆนะ” ผกาพูดเสียงอู้อี้ระหว่างที่หลินและฟารีดากอดปลอบ “เพื่อนครูด้วยกันมันก็ไม่น่าเสียใจเท่ากับคนที่เราสอนเขามาตั้งแต่เด็กๆ นี่ซองอะไรอ่ะจิ๋ม?” ผกาหยิบซิงสีน้ำตาลขึ้นมาเปิดดูก่อนจะอ้าปากค้างเมื่อเห็นแบงค์พันเป็นฟ่อนๆ “ของแม่กาโต้น่ะสิ ฉันบอกคุณแม่เขาแล้วว่าฉันไม่เอาๆสุดท้ายก็แอบทิ้งไว้อยู่ดี” มาลินส่ายหน้าด้วยความเหนื่อยหน่ายใจเธอรู้สึกเหมือนกับโดนหมิ่นเกียรติอย่างอธิบายไม่ถูก “เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะเอาไปคืนให้ก็แล้วกัน” ผกาบอกพลางส่ายหน้า “อุ๊ย คุณพ่อเพิ่งLineมาบอกว่าวันนี้เข้ามาเจอมิสไม่ได้แล้ว” อารึมเปิดLineให้ดีไซน์ดู “งั้นเดี๋ยวหนูขอตัวก่อนนะคะมิส คือหนูเป็นห่วงคุณแม่ไม่อยากให้คุณแม่อยู่คนเดียว หนูขอโทษแทนคุณพ่อด้วยนะคะมิส” อารึมยกมือไหว้มาลินกับผกา “แล้วนี่หนูจะกลับยังไงคะลูก?” ผกาถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง “คงจะกลับแท็กซี่น่ะค่ะ” อารึมตอบระหว่างหยิบกระเป๋า “หายเร็วๆนะคะมิส” อารึมยกมือไหว้มาลินก่อนจะหันไปไหว้ผกาอีกที “พวกเธอไปกับเพื่อนดีกว่านะเพราะนี่มันก็จะสองทุ่มแล้ว เพื่อนเพิ่งมาไทยเดี๋ยวจะหลง” มาลินหันไปสั่งเด็กๆ พวกเด็กๆลามาลินและผกาพร้อมกับลงลิฟท์มาที่ชั้นหนึ่งก่อนจะสะดุ้งเพราะเสียงท้องร้องของบรูโน่ที่ดังสนั่นหวั่นไหว “หิวมากเลยเหรอ?” แอนดี้หันไปยิ้มให้บรูโน่ที่ยืนกุมท้องที่ปวดมวนพลางพยักหน้าเขินๆ ดีไซน์ที่ดูเหมือนจะเป็นคนเดียวที่จะเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดดีแสร้งออกอุบายหลอกเพื่อนๆว่าเธอก็หิวจนตาลาย “อุ๊ย ค็อฟฟี่ช็อพกับร้านสเต็กยังเปิดอยู่เลยนะ อร๊ายยย นี่ถ้าไม่ติดว่าต้องไปส่งอารึมฉันจะพุ่งเข้าร้านนี้ทันที” ดีไซน์แกล้งกรีดนิ้วชี้ไปที่ร้านสเต็กและค็อฟฟี่ช็อพที่อยู่ติดกับโรงพยาบาลพลางทำหน้ามุ่ยๆ “เอาสิ อารึมก็หิวเหมือนกัน แฮะๆ” อารึมตอบในขณะที่เพื่อนๆทุกคนก็ต่างเห็นดีด้วยเพราะต่างคนก็ต่างหิวจนไส้แทบกิ่วเช่นกัน ดีไซน์หันมาพยักหน้าให้บรูโน่ที่ยืนยังคงยืนกุมท้องพลางมองเธอด้วยความตื้นตันและรู้สึกผิดลึกๆอยู่ในที “วันนี้ดีไซน์เลี้ยงเองต้อนรับอารึมนะ” เธอกระโดดเข้าไปกอดคออารึมพลางกระโดดเข้าไปในร้าน “อารึมมองอะไรเหรอครับ?” แอนดี้หันมองตามด้วยสีหน้างุนงงเขารู้สึกประหลาดใจที่จู่ๆใบหน้าของเด็กสาวก็สงบนิ่งขึ้นมา “อ๋อๆ อารึมคิดว่าจะไปห้องน้ำหน่อยน่ะค่ะ แอนดี้รบกวนสั่งให้อารึมด้วยนะคะอารึมชอบทานเนื้อเมนูอะไรก็ได้ค่ะขอเฟรนซ์ฟรายด์เยอะๆถ้ามีสปาเก๊ตตี้ก็ดีนะคะ” อารึมยื่นกระเป๋านักเรียนของเธอก่อนจะรีบวิ่งปรู๊ดไปห้องน้ำทำเอาเขาอดขบขันกับท่าทางน่ารักของเธอไม่ได้ อารึมเดินตามหลังเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะล็อคกลอนประตู เธอไม่รีรอที่จะตรงไปผลักเป้าหมายตรงหน้าจนหน้าคะมำกับพื้น “เฮ้ย! มึงมาคนเดียวไม่กลัวเหรอวะ?” อารึมยืนกอดอกพลางมองหน้าของ “กชกร” เด็กสาวร่างใหญ่ที่อยู่ในกลุ่มของหนิงที่รุมตบเธอวันนี้ “อ้าว อีเด็กเกาหลีมึงหมาลอบกัดเหรอ? ดีแล้วกูจะตบมึงให้สลบคาส้วมนี่แหละ” กชกรลุกขึ้นมาพลางพุ่งเข้าจิกผมอารึมที่สวนเธอด้วยการชกใส่เข้าเต็มท้องด้วยมือข้างขวาที่ใส่สนับมือรอไว้พร้อมก่อนที่เด็กสาวจะจิกผมกชกรแล้วกระหน่ำเอามือข้างที่สวมสนับมือรัวใส่หน้าเธอไม่ยังจนฟันหลุดมาสองซี่และเหล็กดัดฟันขาดกระจาย อารึมจิกหัวของกชกรโขกกับขอบประตูห้องน้ำอย่างแรงหลายทีก่อนจะผลักเธอเข้าไปกระแทกกับโถส้วม เด็กสาวค่อยๆเดินตามกชกรเข้าไปในห้องน้ำด้วยความใจเย็นก่อนจะจิกผมกชกรที่ยกมือไหว้เธอกดลงกับคอห่านแล้วกระแทกขึ้นลงอย่างแรง “เรื่องนี้ถ้ากูขอร้องไม่ให้มึงบอกใคร มึงจะให้ความร่วมมือกูมั้ย?” อารึมชักคัตเตอร์ออกมาระหว่างที่จิกหัวกชกรที่นั่งร้องไห้คอพับคออ่อนด้วยความอ่อนแรงพลางค่อยๆเลื่อนใบมีดออกมาช้า “กูไม่บอก กูไม่บอกใครจริงๆ” กชกรพยายามจะคลานมากราบเท้าอารึม “ถ้ามึงบอกก็มาดูกันว่าใครจะออกจากเซนต์มาบุสก่อนกัน แต่กูอยากให้มึงบอกอีเหี้ยอ้วนนั่นให้กูหน่อยนะว่าพรุ่งนี้ตอนพักเที่ยงมาเจอกับกูที่ห้องน้ำหญิงชั้น7 และถ้ามันไม่อยากเป็นหมาก็มาเจอกับกูตัวๆ” อารึมทิ้งท้ายด้วยการตบกะโหลกกชกรอย่างแรงจนหน้าฟาดพื้น “อ๋อ กูขอนี่นะ!” เด็กสาวหยิบเงินในกระเป๋าสตางค์ของกชกรออกมานับก่อนจะหย่อนกระเป๋าสตางค์ของกชกรลงชักโครกแล้วเดินหัวเราะออกจากห้องน้ำไปด้วยความสะใจ
Wed Jul 02, 2014 2:49 pm
Armand D'Angouleme FF>>Member Cool เข้าร่วม: 09 Sep 2009 ตอบ: 2997
Wed Jul 02, 2014 2:50 pm
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา: แสดงทั้งหมด1 วัน7 วัน2 สัปดาห์1 เดือน3 เดือน6 เดือน1 ปี เรียงจากเก่า-ใหม่เรียงจากใหม่-เก่า

หน้า 1 จาก 1

คุณไม่สามารถสร้างหัวข้อใหม่ คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความของคุณ คุณไม่สามารถลบข้อความของคุณ คุณไม่สามารถลงคะแนน

เลือก forum Forwardmag Board----------------FF>>WebboardFF>>Moviesห้องนั่งเล่น Reader Reviewsคลังกระทู้ HOTFF>> Channel นานาสาระ----------------FF>> InformationFF>>Artists MAG CoverK-Pop & Asian ZoneFF>>Series ClubKaraoKe Zone ลั้ลล้า

copyright : forwardmag.com - contact : forwardmag@yahoo.com, forwardmag@gmail.com