http://www.facebook.com/hysteriaculture
http://hysteriaculture.wordpress.com/2014/06/16/jennifer-lopez-a-k-a-poprbelectropopdance-pophip-hop-60-2-55/
Jennifer Lopez : A.K.A. : Pop/R&B/Electropop/Dance-Pop/Hip-Hop (60% = 2.5/5)
เสื่อมศรัทธากับชื่อของ เจนนิเฟอร์ โลเพซ ไปเยอะช่วงอัลบั้ม Love? ผลงานชุดก่อนหน้านี้ที่แม้ว่ากระแสตอบรับในประเทศไทยบ้านเราจะค่อนข้างแห่แหนและชื่นชมแต่ก็ดันแปลกที่ดิฉันดันคิดสวนทางกับเขาหมดด้วยความที่ส่วนตัวรู้สึกว่าในแง่ของภาพรวมและพลังของความเป็นเจโลนั้นยวบลงไปเยอะถึงจะปฏิเสธไม่ออกว่าชอบทุกครั้งเวลาดีเจสเตชั่นหรือเอสเพรสโซ่เปิด On The Floor (ถึงจะไม่ได้ชอบมากมายนักแต่ก็เป็นเพลงบังคับว่าต้องเต้นละนะ) รวมถึงเรามีเพลงถูกใจประจำอัลบั้มนี้ที่โดนจังๆอย่าง Papi,Until It Beats No More,One Love และ Im Into You อยู่ก็ตามที
มาที่ A.K.A. สตูดิโออัลบั้มชุดล่าสุดหลังจากที่ได้ฟังจบมาประมาณ3-4รอบแล้วเรียนตามตรงว่าแม้จะไม่ได้คิดว่าเป็นผลงานที่เลิศเลออะไรแต่โดยส่วนตัวรู้สึกดีกับเจโลขึ้นมากในอัลบั้มนี้ด้วยความที่ตอนแรกก็ไม่ได้คาดหวังจะได้ยินหรือพบเจอสิ่งมหัศจรรย์ใดๆจากผลงานชุดนี้ที่ชะตากรรมก่อนจะได้ฤกษ์ถือกำเนิดมาดูโลกไม่ต่างอะไรกับLove?เลยแม้แต่น้อย คือต้องอาศัยเวลาเคี่ยวกันนานพอสมควรกว่าจะหาจุดสมดุลย์ในตัวเองเจอจนพร้อมวางขาย
ก่อนหน้าที่จะเขียนรีวิวได้มีโอกาสคุยกับ น้องโฟร์ สาวกเจโลและทาทา ยังตัวแม่ถึงกระแสในบ้านเราในวันแรกที่อัลบั้มหลุดซึ่งดูเหมือนว่าจะไม่ค่อยยินดียินร้ายกับA.K.A.เสียเท่าไรตรงกันข้ามกับแฟนคลับต่างประเทศที่ดูจะปลื้มผลงานชุดล่าสุดนี้มากกว่าอัลบั้มLove?(ที่คนไทยชอบ)เสียอีก จะว่าไปก็ไม่แปลกเนื่องจากอัลบั้มที่แล้วของเจโลเป็นอะไรที่ค่อนข้างวาไรตี้ย์และเมนทสตรีมมากๆพูดภาษาปากคือเป็นอัลบั้มที่ พ็อพ ที่สุดเท่าที่เจโลเคยทำมาซึ่งก็เข้ากับอุปสงค์ของผู้ฟังชาวไทยได้ดี ในขณะที่ภาพรวมของA.K.A.ดูจะหนักไปทางลูกของเออร์บันมากกว่าตั้งแต่งานคอนเทมโพรารี่ย์อาร์แอนด์บีเนิบนาบล่องลอยและงานสไตล์อาร์แอนด์บีฮิพฮอพมืดๆที่ชวนให้คิดถึงยุคของอัลบั้ม J.LO กับ J To Tha LO The Remixes ที่ดูจะเป็นแกนกลางคุมภาพรวมและบังคับทิศทางของอัลบั้มต่างไปก็คือมีการผสานรูปแบบของดนตรีทดลองใส่เข้าไปมากหน่อยเพื่อให้สมค่ากับมิติของยุค2014รวมถึงลูกเล่นของงานเต้นรำร่วมสมัยทั้งดั๊บสเต็ป,อิเล็คโทรพ็อพและกลิ่นอายที่กระเดียดไปทางโซนเฮ้าส์หน่อยๆคือวัดจากการนำเสนอทั้งหมดทั้งมวลแล้วงานแบบนี้ไม่ใช่Cultureของผู้ฟังดนตรีสากลส่วนมากในไทยน่ะค่ะ แต่เชื่อว่าเรื่องแค่นี้ไม่น่าจะเป็นอุปสรรคต่อนางเจนเท่าไรเพราะคอดิว่าและคนรักกันจริงยังไงก็คงตามอุดหนุนกันวันยันค่ำอยู่แล้ว
ถ้าจะถามหาเฉพาะเพลงที่ชอบจริงๆในอัลบั้มนี้ส่วนตัวยกให้ First Love (3.5/5) งานมิดเทมโพพ็อพอาร์แอนด์บีสุดเซ็กซี่ที่บีบเอารสชาติของอิเล็คโทรนิคเข้าไปผสานกับวัฒนธรรมอาร์แอนด์บีได้เห็นผลชะงัดฟังแล้วแอบนึกถึง Your Body ของคริสทิน่า อากิเลร่า,Do What U Want ของเลดี้กาก้าและบางเพลงในอัลบั้มล่าสุดของแบรนดี้และเซียร่าแต่จริตจก้านของเจโลในเพลงนี้นับว่ายกระดับให้เพลงดูโดดเด่นขึ้นมาทันที Let It Be Me (4/5) ที่ฟังแล้วถึงกับตาลุกวาวเพราะว่านานๆทีจะได้ยินงานบัลลาดน้ำดีจากนาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งงานบัลลาดเชิงมิวสิคคัลบัลลาดงดงามตามท้องเรื่องของโพรแกรมมิ่งดนตรีพื้นเมืองวัฒนธรรมเวิลด์มิวสิคปะทะเครื่องสายกรีดกรายและการใช้เสียงที่ดีที่สุดครั้งหนึ่งของเจโลทรงพลังตามธรรมเนียมงานแบบละทินโซลโหยหวนและเข้าถึงอารมณ์ชนิดฟังแล้วหัวใจหลุดลอย Booty Ft. Pitbull (4/5) ถ้าไม่ติดว่าเบื่อแพ็คเก็จคู่ระหว่างนางกับพิทบูลแล้วก็เป็นอีกหนึ่งเพลงที่น่าตัดซิงเกิ้ลยิ่งนักตัวเพลงกระเดียดไปทางอัลเทอเนทีฟแด๊นซ์ที่มีทั้งรสของเฮ้าส์ ดั๊บ อิเล็คโทรพ็อพ ฮิพฮอพ เวิลด์ อาร์แอนด์บีและพ็อพ มาที่ Trobeaux (3.5/5) ฟังแล้วนึกถึง Whatever You Wanna Do ในอัลบั้ม Rebirth กับเพลงโอลด์สคูลจำพวกฟั้งค์โซลอาร์แอนด์บีประสานฮิพฮอพทำให้อัลบั้มดูเลิศหรูไปอีกแบบ Expertease (Ready Set Go) (4/5) เป็นอีกหนึ่งแทร็คที่มีเมโลดี้ไพเราะและติดหูที่สุดในอัลบั้ม น่าจะเข้าทางหลายคนที่ชอบงานพ็อพสายอดัลท์คอนเทมโพรารี่ย์หวานๆอารมณ์สว่างไสวฟังแล้วอารมณ์ดีและปิดท้ายด้วย Same Girl Ft. French Montana (3.5/5) ที่พอมาเปิดในอัลบั้มแล้วดูทรงพลังขึ้นมาก ปิดอัลบั้มได้อย่างยิ่งใหญ่
อย่างไรก็ตามสำหรับดิฉันใช่ว่าA.K.A.ชุดนี้จะเป็นผลงานที่เปี่ยมไปด้วยมนตร์ขลังเหมือนที่เจโลเคยทำไว้ในช่วงต้นยุค - อันที่จริงต้องพูดว่าผลงานของเธอ ไม่เคย มีความขลังก็น่าจะถูกกว่า เพราะช่วงแรกๆอาศัยด้วยองค์ประกอบหลายๆอย่างทั้งบารมีฐานะคลื่นลูกใหม่และเพลงที่มีหีบห่อดีพอเลยออกมาเป็นงานที่ฟังได้ - น่าแปลกที่เราเคยชอบงานอาร์แอนด์บีของเธอเมื่อสมัยก่อนมากๆแต่ดูเหมือนว่าวันนี้ถ้าคิดจะย้อนกลับไปเดินย่ำกับความสำเร็จเดิมคงไม่ได้ผลเพราะภาพรวมออกมากร่อยและน่าเบื่อมากกว่าจะมีเสน่ห์ดึงดูดให้ติดตามฟังจนจบ โดยส่วนตัวแม้จะประทับใจมากกว่าอัลบั้มLove?ด้วยความที่การนำเสนอดูมีชั้นเชิงมากกว่าจะฉาบฉวยแต่เห็นว่าดิฉันจะขอบอกลากับอัลบั้ม A.K.A. นับตั้งแต่วินาทีที่เขียนรีวิวให้คุณๆเสร็จนี่แหละค่ะ
