http://hysteriaculture.wordpress.com
hysteria
สุสานนักเรียน ตอนที่3 เรื่องเล่าสยองขวัญจากห้องน้ำนักเรียนชายที่ถูกปิดตาย เล่ม2 (5-6)
บทความ/นิยายในเพจ Hysteria นี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์ แก่ผู้เขียน นายมัลนร ล้ำสกุลวงศ์ ( http://www.facebook.com/ArmandVladJekyllDangouleme8774 และเพจ http://www.facebook.com/hysteriaculture)เท่านั้น ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง คัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด หรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต
เข้ามาได้ค่ะ! เสียงของมาลินดังขึ้นก่อนที่ประตูห้องพักคนไข้ของเธอจะเปิดออกพร้อมกับฐิตารีย์ที่เดินเข้ามา ดิฉันได้ยินจากเด็กพวกนั้นว่าคุณประสบอุบัติเหตุเมื่อวานจนต้องแอดมิดอยู่ที่นี่เหมือนกัน ขอให้หายเร็วๆนะคะ แม่ของกาโต้พูดพร้อมกับวางกระเช้านมพาสเจอร์ไรซ์ลงด้านข้าง คงจะต้องใส่เฝือกแขนหลายสัปดาห์น่ะค่ะ แต่ดิฉันว่าคงไม่เป็นอะไรมากแล้วล่ะ เอ่อ ขอบคุณคุณแม่มากๆนะคะที่เป็นห่วง มาลินตอบพร้อมกับรอยยิ้ม ดิฉันต้องการขอความร่วมมือจากมิสค่ะ ฐิตารีย์พูดกับมาลินอย่างตรงไปตรงมาก่อนจะวางซองสีน้ำตาลขนาดใหญ่ลงข้างๆหมอนของเธอ นี่มันอะไรกันคะ?!!! มาลินตกใจเมื่อเธอพบแบงค์พันเป็นฟ่อนเมื่อเปิดซองออกมา ดิฉันขอให้มิสและมิสผกาช่วยปิดเรื่องการตรวจพบสารเสพย์ติดในตัวกาโต้ลูกชายของดิฉันให้สนิท ได้โปรดอย่ารายงานเรื่องนี้ต่อฝ่ายปกครองหรือคุณพ่ออธิการ แม่ของกาโต้มองเธอด้วยสายตาวิงวอนขอความเห็นใจ คุณแม่ไม่ต้องเป็นกังวลนะคะ ดิฉันเป็นครูประจำชั้นของกาโต้ดิฉันเป็นห่วงอนาคตของนักเรียนดิฉันพอๆกับที่คุณแม่ห่วงน้องเขาดิฉันไม่พูดเรื่องนี้ให้เขาโดนไล่ออกหรอกค่ะ มาลินตอบพลางยัดซองสีน้ำตาลคืนที่มือของฐิตารีย์เบาๆ ดิฉันแค่อยากให้มิสรับไว้เพื่อเป็นสินน้ำใจ ฐิตารีย์ดื้อดึง ดิฉันปกครองนักเรียนแบบแม่ปกครองลูกค่ะ ในฐานะคนเป็นแม่บางทีเรื่องเงินมันไม่สำคัญเท่าความรักลูกแบบบริสุทธิ์ใจหรอกดิฉันก็เคยเป็นแม่คนมาก่อน มาลินตอบฐิตารีย์เบาๆก่อนที่เธอจะมองเข้าไปในดวงตาที่มีน้ำตาเอ่อคลอของผู้เป็นแม่ด้วยกัน ได้เวลาอาหารกลางวันแล้วค่ะ นางพยาบาลเปิดประตูเข้ามาแทรกการสนทนาของเธอทั้งสองคนกลางครัน วันนี้พิภพมาทำงานรึเปล่าคะ? มาลินหันไปถามพยาบาลก่อนที่จะเห็นหญิงสาวตะกุกตะกักไปเล็กน้อย มีอะไรรึเปล่าคะ? มาลินถาม เอ่อ คือ คุณหมอพิภพท่าน เอ่อ คือ ท่าน นางพยาบาลเทน้ำลงแก้วโดยไม่สบตามาลิน ทำไมคะ มีอะไรเกิดขึ้นกับพิภพเหรอคะ?!!!! มาลินจ้องหน้านางพยาบาลเขม็งโดยที่เธอไม่สนใจจะแตะอาหารตรงหน้าแม้แต่นิดเดียว คุณหมอเสียชีวิตแล้วค่ะ ทางเราพบศพของท่านเมื่อเช้าในห้องดับจิต ทางเรากำลังชันสูตรอยู่ค่ะ นางพยาบาลรีบเดินออกจากห้องไปโดยทิ้งให้มาลินและฐิตารีย์นั่งตัวแข็งทื่ออยู่ในห้องเพียงสองคน หมอพิภพตายแล้วเหรอ!!! ฐิตารีย์ทวนคำในขณะที่มาลินดูเหมือนจะเสียความสามารถในการพูดไปชั่วขณะ
เชี่ยโน่เมื่อวานมึงหายไปไหนมาวะ? ฮาเวิร์ดหันไปถามบรูโน่ทันทีที่มิสผกาเดินออกจากห้องไปตอนนี้เธอกำลังเม้าท์มอยอยู่กับซิสเตอร์รจิตาที่กำลังจะเข้ามาคุมชั้นเรียนคณิตศาสตร์ซึ่งเป็นที่รู้กันสำหรับนักเรียนชั้นม.5/3นี้ว่าเป็น5นาทีทองที่จะหันหน้าจับกลุ่มคุยกันเร็วปรื๋อ ปั่นการบ้านช่วงโค้งสุดท้ายไม่ก็นั่งเช็คเฟซเช็คLineกันให้เต็มที่ก่อนที่สองชั่วโมงหฤโหดจะคืบหน้ามาถึง เอ่อ คือกู กูไม่ค่อยสบายอ่ะ บรูโน่หลบสายตา เรื่องมึงกับพี่เว่อร์ใช่ป่ะ? ฮาเวิร์ดหันมายิ้มยิงฟันถามเชิงล้อเลียนแต่บรูโน่ถึงกับเสียศูนย์ตกเก้าอี้ลงไปนั่งจำเบ้าที่พื้นเสียงดังสนั่นชนิดที่เล่นเอาทั้งห้องเงียบกริบ สัส มึงเป็นไรมาป่าวเนี่ย? ฮาเวิร์ดหัวเราะก่อนที่จะรีบประคองบรูโน่ขึ้นมานั่งบนโต๊ะ กูๆขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจ กู กู บรูโน่ลนลานแต่ฮาเวิร์ดรีบพูดขัด พี่เว่อร์เขาบอกกูหมดแล้วเรื่องที่เขาจะจีบพี่มึงอ่ะ มึงนี่ก็พิลึกนะไอ้โน่เรื่องแค่นี้ก็ต้องปิดพวกกูด้วย เป็นเหี้ยอะไรมากป่ะ! บรูโน่ถึงกับหน้าเหวอเมื่อเรื่องราวทั้งหมดไม่ได้เป็นไปตามที่เขาอุปทาน เอ่อ พี่เว่อร์บอกมึงงั้นเหรอ? บรูโน่พยายามทำน้ำเสียงให้ราบเรียบแผ่วเบาและสีหน้าที่ดูงุนงงที่สุดเขาดีใจที่ได้เห็นรอยยิ้มของเพื่อนที่ดีที่สุดของเขายามพยักหน้าตอบรับ ไอ้โน่มึงเป็นเพื่อนกูป่ะ? วันหลังมีอะไรไม่สบายใจมึงก็อย่าปิดกูอีก เคนะDude ฮาเวิร์ดทุบหลังบรูโน่ดังอึ้กก่อนที่ซิสเตอร์รจิตาจะเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับความเงียบสงัดที่แผ่คลุมห้อง5/3ยกชั้นทันที นักเรียนเอาการบ้านเรื่องลำดับและอนุกรมมาวางที่โต๊ะเดี่ยวนี้! เธอสั่งด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจ เชี่ยล่ะ! ฮาเวิร์ดกับบรูโน่อุทานขึ้นพร้อมกัน
Fuck!!! โคตรซวยเลยว่ะเมื่อคืนว่าจะขอลอกการบ้านเลขดีไซน์ซะหน่อยแต่กูเสือกลืมสนิทเลย ฮาเวิร์ดบ่นพลางหอบแฮ่กๆระหว่างที่วิ่งวนรอบสนามบาสเป็นรอบที่5โดยที่มีบรูโน่วิ่งอุ้ยอ้ายตามมาติดๆ ตั้งแต่มีไอโฟนมากูก็จดการบ้านไว้ในไอโฟนแต่กูเพิ่งขายไอโฟนไปเลยลืมสนิทเลยว่ะ! บรูโน่ลืมตัวโพล่งออกมาทำเอาฮาเวิร์ดหยุดวิ่งแล้วหันมาถามบรูโน่ อ้าว มึงขายไอโฟนมึงทำไมวะมึงรักโทรศัพท์มึงไม่ใช่เหรอ? ฮาเวิร์ดหันมาถามด้วยความสงสัยทำเอาบรูโน่รีบหลบสายตา Dude!!!! ฮาเวิร์ดคว้าแขนบรูโน่ แบบนี้มึงมีปัญหาอะไรแน่ๆ ทำไมมึงไม่บอกกู ฮาเวิร์ดจ้องตาเพื่อนรักเขม็ง ธุรกิจป๊ากูช่วงนี้ไม่ค่อยดีว่ะ บรูโน่เสียงสั่นเครือ พวกเธอสองคนวิ่งครบสิบรอบแล้วเหรอ?!!!! ซิสเตอร์รจิตาที่เดินออกจากชั้นเรียนมาดูแผดเสียงลงมาจากชั้น7ทำเอาทั้งคู่ต้องรีบวิ่งต่อ Bitch!!! ฮาเวิร์ดสบถไล่หลังก่อนจะชวนบรูโน่วิ่งหลบเข้าไปในสวนหย่อมของโรงเรียนเมื่อซิสเตอร์เดินกลับเข้าชั้นเรียนไป มันแย่ขนาดไหนวะ? ฮาเวิร์ดถามบรูโน่ขณะเปิดน้ำล้างหน้า สัปดาห์นี้ไม่รอดก็คงล้มละลาย บรูโน่ทรุดตัวลงไปบนม้านั่งพลางก้มหน้าร้องไห้ทำเอาฮาเวิร์ดถึงกับทำอะไรไม่ถูกที่ได้เห็นเพื่อนรักคนที่ดูทะเล้นตลอดเวลาและเหมือนกับไม่เคยมีเรื่องสลดใดๆในหัวแต่วันนี้กลับมานั่งร้องไห้คร่ำครวญต่อหน้าเขาชนิดแทบจะขาดใจเป็นครั้งแรก ยังไงกูก็เป็นเพื่อนมึงนะ กูไม่ทิ้งมึงหรอกนะโว้ย ฮาเวิร์ดนั่งลงข้างๆบรูโน่พลางโอบไหล่ ก่อนที่จะสะดุ้งโหยงเมื่อเสียงของบาทหลวงจรัลดังขึ้น
ลูกสองคนมาทำอะไรตรงนี้ทำไมถึงไม่อยู่ในชั้นเรียน? บาทหลวงจรัลเดินมาพร้อมกับซิสเตอร์เวโรนิก้าและชายหญิงท่าทางภูมิฐานคู่หนึ่งซึ่งดูเหมือนว่าเขากำลังสนอกสนใจบรูโน่อยู่ไม่น้อย บรูโน่เป็นอะไรลูก? ร้องไห้ทำไม? บอกพ่อมาสิว่ามันเกิดอะไรขึ้น บาทหลวงจรัลรีบนั่งลงข้างๆบรูโน่ พ่อขอคุยกับบรูโน่เป็นการส่วนตัวหน่อยนะลูก ซิสเตอร์เวโรนิก้าพ่อฝากซิสเตอร์ช่วยรับรองมิสเตอร์ลีและคุณอัจอราวดีด้วย บาทหลวงจรัลเงยหน้าขึ้นพูดกับฮาเวิร์ดและซิสเตอร์เวโรนิก้า ได้ค่ะคุณพ่อ ฮาเวิร์ดมากับซิสเตอร์มาเรามาพาผู้ปกครองของเพื่อนเยี่ยมชมโรงเรียนกัน ฮาเวิร์ดรีบลุกแล้วเดินตามซิสเตอร์เวโรนิก้าไปอย่างว่าง่ายแต่เขาก็ยังอดหันกลับมามองบรูโน่ด้วยความเป็นห่วงไม่ได้
เอ่อ คุณพ่อคุณแม่คะนี่ฮาเวิร์ดนักเรียนห้องม.5/3ห้องเดียวกันกับ อ้าว มาพอดีเลยหนูอารึมจ้ะ อารึมมานี่มา มาทำความรู้จักกับเพื่อนห้องเดียวกันนี่ฮาเวิร์ด ซิสเตอร์เวโรนิก้าแนะนำฮาเวิร์ดกับเด็กสาวในชุดยูนิฟอร์มของโรงเรียนไฮสคูลจากประเทศเกาหลีในสายตาของฮาเวิร์ดเขาประทับใจในเรือนผมดำขลับยาวสลวยของเธอที่ตัดกับผิวที่ขาวสว่างนวลเนียนประดุจทอแสงออกมาจากภายในและใบหน้าที่ดูเจิดจรัสงดงามไม่แพ้ดีไซน์ อันยองฮาเซโย ลีอารึมค่า เธอโค้งคำนับให้ฮาเวิร์ดที่รีบโค้งคำนับกลับพลางคำนับคุณพ่อคุณแม่ของเด็กสาวด้วย นี่อารึมจ้ะ อารึมย้ายจากเกาหลีมาเรียนที่นี่และนี่ฮาเวิร์ดเป็นนักกีฬาโรงเรียนอยู่ห้องม.5/3ห้องเดียวกันนะ ซิสเตอร์เวโรนิก้าแนะนำ ว่าแต่อารึมชอบที่นี่มั้ยลูก โอเคมั้ยคะ? อัจฉราวดีหยั่งเชิงถามลูกสาวด้วยเสียงสั่นๆ ชอบสิคะคุณแม่หนูตกลงจะเรียนที่นี่แหละค่ะ ที่นี่สวยดี แถมโรงเรียนก็กว้างทันสมัยอีกต่างหากหนูอยากจะเรียนตั้งแต่วันนี้เลยแหละค่ะ อารึมหันมากอดคุณแม่ของเธอพลางตอบเสียงใส จริงเหรอลูก? มิสเตอร์ลีหันไปถามลูกสาวด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความยินดี ถ้าอารึมอยากเริ่มเรียนตั้งแต่วันนี้ซิสเตอร์ว่าคุณพ่อท่านคงอนุญาติเป็นกรณีพิเศษนะแล้วเรื่องของยูนิฟอร์มก็ใส่ตัวนี้มาเรียนไปก่อนเพราะกว่าจะสั่งล็อตใหม่มาได้ก็คงสัปดาห์หน้า ซิสเตอร์เวโรนิก้าดูเหมือนจะยินดีพอๆกับผู้ปกครองของอารึมชนิดที้ทำเอาฮาเวิร์ดประหลาดใจ
ดีจังเลยนะครับที่คุณพ่อจรัลอนุญาติให้อารึมเริ่มเรียนได้เลยจะได้พาขึ้นไปรู้จักเพื่อนๆที่ห้อง เราเข้าแถวกันทุกเช้าตรงนี้นะครับแล้วก็เหลือเวลาเรียนอีกสองคาบกว่าจะพักกลางวันถ้าไม่รังเกียจยังไงวันนี้ทานข้าวด้วยกันนะครับ ฮาเวิร์ดชวนในขณะที่อารึมดูเหมือนจะตื่นเต้นและกระตือรือร้นเป็นพิเศษ รอนานมั้ยลูกๆ ไปๆเดี๋ยวซิสเตอร์จะพาอารึมขึ้นไปแนะนำเพื่อนๆในห้องนะ เธอเดินกลับมาหลังจากที่ส่งผู้ปกครองของอารึมเสร็จเรียบร้อย ซิสเตอร์รจิตาท่านไม่ค่อยเหมือนชาวบ้านเท่าไรน่ะลูก เธอหันมากระซิบอารึมที่ได้แต่อมยิ้มตอบก่อนที่ทั้งสามคนจะหยุดชะงักกับภาพของซิสเตอร์สากุลวดีที่ปรากฏตรงหน้า สวัสดีค่ะซิสเตอร์ อารึมยกมือไหว้ด้วยกิริยาอันแสนนอบน้อม นักเรียนใหม่หรือเรา? สากุลวดีรับไหว้พลางถามห้วนๆ ใช่ค่ะ ซิสเตอร์สากุลวดีนี่อารึมเพิ่งย้ายมาจากเกาหลีจะมาเรียนห้องม.5/3และคงต้องขออนุญาติให้อารึมใส่ชุดยูนิฟอร์มของโรงเรียนเดิมตลอดสัปดาห์นี้มาเรียนเพราะทางเราผลิตยูนิฟอร์มนักเรียนไม่ทันซิสเตอร์จะได้ไม่เข้าใจผิดๆจนเอาเด็กไปลงโทษผิดๆอีกยังไงคะ ซิสเตอร์เวโรนิก้าประจันหน้ากับสากุลวดีด้วยท่าทีและน้ำเสียงที่เย็นชาแบบที่ฮาเวิร์ดไม่เคยเห็นมาก่อน ฉันก็ยังไม่ได้ว่าอะไรเลยนี่ ปิยะวดี!!! สากุลวดีอุทานดูเหมือนเธอจะช็อคไปชั่วขณะเมื่อเห็นเลวรำพึงในชุดหนังรัดรูปสีดำแหวกอกจนถึงสะดือเดินตรงเข้ามา ตาเถร! มิสแมวคะทำไมแต่งตัวแบบนี้คะ? ซิสเตอร์เวโรนิก้ายืนตาค้าง เผอิญไปธุระมานิดหน่อยน่ะค่ะเดี๋ยวแมวค่อยส่งใบลานะคะ เลวรำพึงตอบด้วยน้ำเสียงราบรื่นปกติพลางจ้องหน้าสากุลวดีอย่างไม่สะทกสะท้าน มิสแต่งตัวเปรี้ยวจังครับ ฮาเวิร์ดแซวในขณะที่เลวรำพึงยิ้มตอบ ถึงเราจะเป็นครูเราแต่ก็ต้องแซ่บนะฮาเวิร์ด มิสใส่ชุดนี้ไปปราบผู้ร้ายมาใช่มั้ยคะซิสเตอร์สากุลวดี เธอเน้นเสียงยียวนกวนประสาทใส่สากุลวดีก่อนที่ซิสเตอร์เวโรนิก้าจะขอตัวพาฮาเวิร์ดกับอารึมขึ้นไปบนห้องเรียน ไม่ยักรู้นะคะว่างานอดิเรกของผู้รับใช้ศาสนจักรมากว่าสามสิบปีคือการสะสมของสงวน เลวรำพึงยิ้มเยาะ เธอพูดถึงเรื่องอะไรไม่ทราบ? สากุลวดีตีสีหน้านิ่งเฉย อีกไม่นานพระเจ้าก็จะประทานคำตอบให้มึงเองนั่นแหละ!!! เลวรำพึงเก็บความเคียดแค้นทั้งหมดไว้ในใจก่อนที่จะหันหลังเดินกลับไปที่หอพักซิสเตอร์ในขณะที่สากุลวดีรีบเดินกลับเข้าห้องฝ่ายปกครองเพื่อต่อสายหาศาสนจักรของเธอ
ตอนนี้ทั้งห้องม.5/3ดูเหมือนจะตื่นเต้นกับสมาชิกใหม่ของห้องอย่างอารึมมากๆด้วยความน่ารักสดใส ขี้อายนิดๆ บุคลิกดีและที่สำคัญสวยทำให้อารึมมีเสน่ห์มัดใจทั้งเพื่อนๆรวมถึงซิสเตอร์ในห้องเป็นอย่างมาก คำถามแรกอารึมมีแฟนรึยังคร้าบ? คริสมาสต์ชูมือพลางกระโดดเหยงๆทำเอาแอนดี้หัวเราะลั่น คริสมาสต์!!!! รจิตาเอ็ด ยังไม่มีค่ะคุณพ่อคุณแม่เข้มงวดมากๆ อารึมตอบอายๆ ดีแล้วล่ะลูกตอนนี้ตั้งใจเรียนไปก่อนแต่ถ้าจะมีซิสเตอร์ก็ไม่ว่านะแต่ไปหาห้องอื่น ห้องนี้หามาทำยาดีๆไม่มีสักตัวเชื่อซิสเตอร์เถอะ รจิตาแทรกทำเอาเด็กผู้หญิงในห้องประสานเสียงตบมือกันดังสนั่น คำถามที่สองมาเป็นเชียร์ลีดเดอร์มั้ยอารึม? ดีไซน์รีบชวน อุ๊ย! จริงเหรอคะ? คืออยากเป็นเชียร์ลีดเดอร์มาตลอดเลยแต่ไม่เคยเต้นเลยนะ อารึมมีท่าทีกระตือรือร้นมากๆเมื่อได้รับคำชวน ไม่เป็นไรๆพวกเราจะช่วยเทรนด์ ดูท่าทางแล้วไม่เกินสัปดาห์เต้นเป็นแน่คอนเฟิร์ม กุ๊ยฉ่ายเสริม เอาล่ะๆเริ่มเรียนต่อได้แล้ว เดี๋ยวอารึมไปนั่งข้างๆดีไซน์นะลูกตรงเก้าอี้ที่ว่างนั่นแหละ รจิตาเข้ามาโอบไหล่ ได้ค่ะซิสเตอร์แต่หนูขออนุญาติไปห้องน้ำก่อนนะคะ อารึมกระซิบ
อารึมเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยรอยยิ้มและสีหน้าเปี่ยมสุขเธอรู้สึกประทับใจเซนต์มาบุสแห่งนี้เป็นอย่างยิ่งรวมถึงเธอดีใจที่สามารถเข้ากับเพื่อนๆในห้องได้ดีตั้งแต่วันแรกเธอผละจากอ่างล้างมือตรงไปยังประตูเพื่อที่จะกลับห้องเรียนแต่แล้วเธอก็ถูกดันจนเซไปชนกับขอบอ่างล้างหน้า หลีกสิเว้ยอีนี่! นักเรียนหญิงร่างใหญ่ผมซอยสั้นท่าทางคล้ายทอมเดินเข้ามาในห้องน้ำด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์ เดี่ยว!!! เธอตะโกนเรียกอารมณ์ที่กำลังก้มหน้าก้มตาจะเดินออกนอกห้องน้ำ เด็กใหม่เหรอ? เรียนชั้นอะไร? เธอจุดบุหรี่สูบ ม.5ค่ะ ห้อง5/3″ อารึมตัวสั่นเทิ้ม เธอตอบเด็กผู้หญิงคนนั้นโดยที่ยังคงไม่หันหลังกลับไป กูถามว่าเป็นเด็กใหม่เหรอ? นักเรียนหญิงคนนั้นกระชากแขนอารึมอย่างแรงก่อนจะเบิ๊ดกะโหลกเธอ
ค่ะ ใช่ค่ะเพิ่งมาจากเกาหลีค่ะ อารึมก้มหน้า ดีกูก็เรียนม.5อยู่ห้องสอง กูแรงนะ! กูคุมที่นี่ มึงเจอหน้ากูมึงต้องไหว้และเอาตังค์ให้กูด้วยวันละร้อย ถ้ามึงอยากเรียนที่นี่แล้วถ้ามึงฟ้องมิสหรือซิสเตอร์มึงกลับบ้านไม่ได้แน่ เข้าใจป่าว?!!! เด็กหญิงคนนั้นตะคอก ค่ะพี่ อารึมตอบก่อนจะลนลานรีบวิ่งออกจากห้องน้ำไป แม่งโคตรติ่มเลยว่ะ ขู่นิดขู่หน่อยกลัวจนตัวสั่นพวกลูกคุณหนู เด็กสาวคนนั้นหัวเราะพลางเดินเข้าไปห้องน้ำ แต่แม่งก็สวยดีนะแบบนี้ถ้าขู่ให้เป็นแฟนมันก็คงไม่กล้าหือ ฮึฮึ เธอหย่อนก้นลงบนชักโครกพลางเปิดเพลงในไอพอดฟังอย่างสบายอารมณ์โดยหารู้ไม่ว่ากลอนด้านนอกห้องน้ำที่เธอเข้าได้ถูกเลื่อนล็อคอย่างช้าๆก่อนที่เด็กสาวคนนั้นจะกรีดร้องโหยหวนด้วยความปวดแสบปวดร้อนเมื่อถูกน้ำยาบางอย่างเทรดหัวเธอจนอาบท่วมทั้งตัวเธอลงไปนอนดิ้นพราดๆบนพื้นก่อนพยายามจะลุกขึ้นมาเปิดประตูร้องเรียกให้คนช่วยแต่ก็ไม่สามารถเปิดออกได้ อารึมเดินออกมาจากห้องน้ำห้องข้างๆก่อนจะโยนขวดน้ำยาล้างห้องน้ำที่เธอเพิ่งจะใช้เทราดหัวเพื่อนห้องม.5/2ผู้ที่แนะนำตัวกับเธอเป็นการส่วนตัวได้อย่างน่าประทับใจลงบนพื้นก่อนที่เธอจะเดินออกจากห้องน้ำกลับสู่ชั้นเรียนห้องม.5/3ด้วยรอยยิ้มที่โหดเหี้ยมและเย็นยะเยือกผิดจากรอยยิ้มสดใสและอบอุ่นที่เธอแสดงออกต่อหน้าซิสเตอร์และเพื่อนๆเมื่อตอนก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง
