http://hysteriaculture.wordpress.com/2013/08/23/get-into-the-groove-kara-runaway-by-paradizenastina/comment-page-1/#comment-122
http://www.facebook.com/HysteriaCulture
Paradizer
Kara One of Two (Runaway) (4/5)
ก่อนที่ต้นเดือนหน้าจะปล่อยซิงเกิ้ล Cant Be A Lady อย่างเป็นทางการ ขวัญใจพาราอย่าง Kara ก็ปล่อยโปรโมตซิงเกิ้ลมาให้ชื่นใจ โดยที่ก่อนหน้านี้มีข้อมูลมาว่าเป็นเพลงจังหวะกลางๆ ธีมประมาณลมหนาวพัดมา (อารมณ์เศร้าๆ เหงาๆ) ตอนแรกก็นึกว่าจะมาตามสูตรสำเร็จเพลงหน้าหนาวสาวนางฟ้าแบบก่อนๆ พอขึ้นต้นปุ๊บรู้สึกผิดคาดไปมาก
สำหรับ One of Two (Runaway) เป็นเพลงปีอปโฟล์คติดกลิ่นบลูส์อ่อนๆ ก่อนจะหยอดลุกเล่นแบบอาร์แอนด์บีลงฮุคและประโคมท่อนแรพเข้ามา เรียกว่าลงตัวใช้ได้เลย มาแบบเหนือความคาดหมาย ส่วนตัวชอบนะ ติดแค่รู้สึกว่ากำลังเพลินท่อนแรพที่มาช่วยเบรคไม่ให้เลี่ยน สักพักเริ่มรู้สึกเยอะไปหน่อยกว่าจะวกกลับมาที่การร้องปกติก็จะจบเพลงละ 4/5 สำหรับเพลงนี้ รอฟัง Cant Be A Lady ว่าจะออกมายังไง
Nastina (บ.ก.เพจ)
Kara : Runaway : K-Pop/Acoustic/R&B (92% = 4.5/5)
เมื่อวานแอดมินพาราเพิ่งจะเขียนรีวิวลงไปสดๆร้อนๆซึ่งต้องขอบอกว่าส่วนตัวไม่ใช่วิสัยจริงๆค่ะเรื่องการลงรีวิวซ้ำในเพจอย่างที่รู้ๆกันว่าเพจนี้ผ่านมาก็ผ่านไปใครเขียนแล้ววิจารณ์แล้วก็ให้มันแล้วๆกันไปเลยยกเว้นแต่ว่า เพลงมันจะออกมาดีจริงๆจนอดรนทนไม่ไหว! ซึ่งงวดนี้ก็นับว่าเป็นไฟท์บังคับจริงๆว่าจะต้องเขียนไม่เขียนไม่ได้แม้ส่วนตัวดิฉันจะออกตัวแรงว่าเป็น Queens แต่งวดนี้ขอคืนสู่เหย้ากลับบ้านหลังเก่าทำหน้าที่เหล่า Kamilia เฉพาะกิจสักระยะเพราะRunawayซิงเกิ้ลล่าสุดของ5นางฟ้า Kara ที่เพิ่งจะปล่อยมาชิมลางก่อนที่ซิงเกิ้ลแรกจะตามมาให้กรี๊ดกร๊าดกันอีกคำรบช่วงเดือนหน้านั้นช่างเป็นอะไรที่กระแทกเข้ากลางใจของดิฉันเข้าอย่างจังโดยแท้
) เอาเป็นว่าสำหรับความรู้สึกของดิฉันต่อ Runaway ก็คงจะไม่ต่างไปจากคามิเลียอีกหลายๆท่านเท่าไรคือนอกจากประทับใจแล้วยังเป็นอะไรที่ พลิกความคาดหมาย โดยสิ้นเชิงก็คงจะต้องบอกว่าเป็นอะไรที่เซอร์ไพร์สเป็นอย่างยิ่งเลยทีเดียวกับการได้ยินพวกเธอสลับมาทำงานนิ่งๆแต่เรียบหรู มีชั้นเชิงและทรงพลังถึงขนาดนี้มากกว่าจะเป็นเพลงบับเบิ้ลกัมสดใสน่ารักแบ๊วๆตามสไตล์ไม่ก็แด๊นซ์กระจายโฉ่งฉ่างตามสูตรสำเร็จเพราะเพียงแค่ขึ้นต้นมากับกีต้าร์อคูสติคบีทหวานๆก็ทำเอาตาลุกโพลงแล้วซึ่งนอกจากจะไพเราะแล้วก็ยังแปลกหูไปอีกแบบที่ได้ยินพวกสาวๆทำเพลงสไตล์อคูสติคคาเฟ่ประมาณนี้ซึ่งก็นับว่าใส่มาครบรสทั้งความเป็นโฟล์คสีชมพูอมเทาและเพอร์คัสชั่นชิลล์แจ๊ซซ์จางๆมีคลาสมากๆฟังนานไปเริ่มรู้สึกถึงความเหงาที่บาดลึกลงเรื่อยๆพร้อมกับความดุดันของตัวเพลงที่เริ่มจะดุเดือดขึ้นเรื่อยๆทั้งการประโคมดนตรีแบบโฟล์คร็อคที่เริ่มจะหนักหน่วงแต่ยังคุมโทนไม่ให้หลุดไปจากเมโลดี้หวานๆได้อย่างดี แต้มกลิ่นบลูส์เจือจาง อัพบีทเต้นรำเบาบางพอโยกได้หวานๆก่อนจะแทรกความเป็นอาร์แอนด์บีจากท่อนแร็พสุดเซ็กซี่ลงไปคือจุดนี้ขอกราบนิโคลที่มาเต็มและขโมยซีนได้อย่างเหนือชั้นมากกับสกิลการแร็พขั้นเทพของเธอที่ทั้งเท่ห์และเปี่ยมจริตจก้านในเวลาเดียวกันซึ่งสามารถดึงอารมณ์ไปสู่จุดพีคได้อย่างดี - นับว่าเป็นการทดลองกับดนตรีตัวเองในแนวทางใหม่ๆได้สำเร็จ
ฟังแล้วก็อดใจรอซิงเกิ้ลคัมแบ็คอย่างเป็นทางการช่วงเดือนหน้าไม่ไหวส่วนตัวเชื่อว่าครั้งนี้น่าจะเป็นงานปล่อยของซึ่งเราก็คงจะได้เห็นได้ยินอะไรดีๆในคัมแบ็คที่กำลังจะถึงนี้แหละน่า แต่ตอนนี้นั่งจิ้นกับแอดมินพาราอยู่ว่าอาจจะมีความเป็นไปได้ที่เราจะได้เห็นความเท่ห์เหนือชั้นของสาวๆในแบบยุคเดบิ้วท์กับ The Firtst Blooming กลับมาอีกครั้งเพราะทั้งตัวเพลง อาร์ทเวิร์คอัลบั้มรวมถึงชื่ออัลบั้มที่เห็นว่าจะใช้ชื่อ Full Bloom นี่มันอดให้ตีความไปเองไม่ได้จริงๆเจ้าค่ะ
