จากMyspace# 35
Sia : Some People Have Real Problems : Pop
อีกหนึ่งอัลบั้มที่ส่วนตัวคัดมาจากงาน25ชุดใน Music Cassanova#10 เพื่อจะลงในมายสเปซครั้งนี้คือ Some People Have Real Problems จาก "เซีย" ศิลปินสาวจากออสเตรเลีย -- ที่ร่วมเขียนเพลงให้คริสทิน่า อากิเลร่าในอัลบั้ม Bionic และ Burlesque -- ในฐานะที่เป็นหนึ่งในอัลบั้มที่ฟังบ่อยที่สุดในช่วงนี้ด้วยความที่เป็นตัวแทนที่สะท้อนอารมณืความรู้สึกในช่วงนี้ได้อย่างชัดเจนรวมถุงเข้ากับบรรยากาศในช่วงฤดูหนาว -- ที่แม้จะไม่หนาวสะใจ-- นี้สุดๆ
โดยส่วนตัวต้องเรียนตามตรงว่าค่อนข้างจะเฉยๆกับเซียมากตั้งแต่สมัยที่เป็นหนึ่งในกองทัพโปรดิวซ์เซอร์อัลบั้มแป๊กสนั่นของนังติ๊แล้ว คือไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรกับเธอจนต้องกระวีกระวาไปตามหาอัลบั้มมาฟังอย่างMajor Lazer,M.I.A,Santigold หรือ Ladytron แต่พอนานๆเข้าได้เห็นเจ้าหล่อนทวิตข้อความอัพเดทข่าวคราวอีติ๊บ่อยครั้งจนเริ่มจะเอ็นดูประกอบด้วยแรงอาฆาตของคนอ่านที่ร่อนรีเควสต์มาจิกๆๆๆๆอยากจะให้เขียนรีวิวถึงเธอกันอีกก็อดไม่ได้ที่จะต้องหามาฟังโดยปริยาย โชคดีเป็นของดิฉันที่วันนั้นได้เผอิญโทรศัพท์คุยกับคุณพี่ปั๊ก "The Chameleon" จากบอร์ดติ๊ที่คุณพี่ได้แนะนำอัลบั้มชุดนี้มาพอดีพลางบอกว่า "เพราะมาก....ลองฟังดูสิ!" ประกอบกับความที่ส่วนตัวขี้เกียจจะไปศึกษาถึงรกรากของนางว่าแล้วก็..... เอาวะ!เริ่มแม่งมันที่อัลบั้มนี้แหละ...... ถึงคราวฟังจบแล้วต้องร้องว่า อู๊ยยยยยยยย!!!คุณพี่ปั๊กขา!!!!หนูล่ะต้องขอบคุณพี่มากๆเพราะอัลบั้มนี้เป็นอะไรที่ "เพราะจริงๆ" ชนิดที่เล่นเอาวางไม่ลงเลยทีเดียว และถึงแม้ว่าจะออกแนวบัลลาดเกือบยกชุดแต่นั่นหาใช่อุปสรรคแต่อย่างใดด้วยความที่ภาคดนตรีเป็นงานคอนเทมโพลารีย์เปี่ยมเสน่ห์ด้วยมิติลูกเล่นกรีดกรายแบบดนตรีพ็อพระดับสูงแซมด้วยจิตวิญญาณโอลด์สคูลดิบสดด้วยเครื่องเป่าเพราะๆแบบบลูส์โซล น้ำเสียงอาร์แอนด์บีกึ่งพ็อพโซลสไตล์คนขาว (บลูส์อายส์โซล) สุดทรงพลังผสานโครงสร้างดนตรีสุดคลาสสิคที่ได้รับอิทธิพลมาจากภาคดนตรีแจ๊ซซ์ช่วง40-50ในหลายๆแทร็ค ส่วนตัวฟังแล้วนึกถึงงานคอนเทมโพลารีย์บัลลาดยุค40-50แบบมารายห์ปะทะกับอารมณืพ็อพสแตนดาร์ดนวลเนียนแบบป้าวิทในแบบฉบับที่นำเสนอตามธรรมเนียมแบบพวกศิลปินอินดี้ฝั่งออสซี่อย่าง Zero 7 เป็นอาทิโดยลดความล่องลอยของดนตรีอิเล็คโทรนิคดาวน์เทมโพลงและแทนที่ด้วยเครื่องดนตรีสดๆที่ให้อารมณ์ดิบกว่า สดกว่ามีความเป็นร็อคและโซลมากกว่าก่อนที่จะถ่ายทอดผ่าน้ำเสียงของศิลปินหญิงที่เป็นการพบกันคนละครึ่งทางระหว่างความหวานใสสไตล์จีวล์กับความทรงพลังเกรี้ยวกราดในแบบฉบับสาวแกร่งอย่างพิ้งค์ ได้บทสรุปออกมาเป็น Some People Have Real Problems ของนางเซียนี่แหละ เหอๆๆๆ
สำหรับเพลงที่ไม่อยากให้พลาดจริงๆก็คือ Electric Bird ที่เป็นงานคอนเทมโพลารีย์พ็อพโซลบัลลาดผสานบิ๊กแบนด์แจ๊ซซ์ด้วยเครื่องเป่าสุดอลังการ เป็นหนึ่งในเพลงที่ดีที่สุดตลอดกาลของเซียสำหรับดิฉัน Buttons ฮิดเด็นแทร็คที่เป็นงานอินดี้พ็อพสไตล์เซียแท้ๆแม้จะออกสดใสน่ารักเกินภาพรวมของอัลบั้มที่ค่อนข้างหม่นไปนิดแต่เชื่อว่าคนที่ติดตามเซียมาตั้งแต่งานชุดแรกน่าจะชอบ Little Blck Sandals แทร็คเปิดอัลบั้มที่เพราะมากๆเช่นกันฟังแล้วนึกถึงงานอัลเทอเนทีฟของมิเชล แบรนซ์,พิ้งค์และวาเนสซ่า คาร์ลทันในภาคที่เกรี้ยวกราด ดิบหม่นและบีบคั้นอารมณืความรู้สึกมากกว่า....เป็นความหวานที่เปี่ยมไปด้วยความหมองหม่นอ้างว้างและความรู้สึกที่รวดร้าวโดยแท้ Death By Chocolate อีกแทร็คที่หลงใหลเป็นการส่วนตัวด้วยภาคดนตรีแลบะเนื้อหาที่ทำเอาหลุดลอยไปไกลเลยทีเดียว ปิดท้ายด้วย Soon We'll Be Found และ Beautiful Calm Driving อีกสองเพลงเพราะๆที่การันตีความควรค่าแก่การยกอัลบั้มนี้ให้เป็น "มาสเตอร์พีซ" ที่สมบูรณืแบบที่สุดในชีวิตการทำดนตรีของเซียอย่างสมศักดิ์ศรีเลยทีเดียว
