http://hysteriaculture.wordpress.com
hysteria
สุสานนักเรียน ตอนที่3 เรื่องเล่าสยองขวัญจากห้องน้ำนักเรียนชายที่ถูกปิดตาย เล่ม2 (9 - 10)
บทความ/นิยายในเพจ Hysteria นี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์ แก่ผู้เขียน นายมัลนร ล้ำสกุลวงศ์ ( http://www.facebook.com/ArmandVladJekyllDangouleme8774 และเพจ http://www.facebook.com/hysteriaculture)เท่านั้น ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง คัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด หรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต
เอาล่ะครับซิสเตอร์จากคำยืนยันของซิสเตอร์ทั้งสอง,มิสปิยะวดีและมิสเต็มทรัพย์ที่เห็นเหตุการณ์ ซิสเตอร์มีอะไรจะอธิบายต่อหน้าที่ประชุมในวิหารศักดิ์สิทธิ์ของเซนต์มาบุสหรือไม่ครับสำหรับสิ่งที่ซิสเตอร์ได้ทำไปทั้งหมดในวันนี้? บาทหลวงจรัลยืนมองซิสเตอร์สากุลวดีด้วยสีหน้าเย็นชา,เรียบนิ่งและไร้ความรู้สึกเขารู้สึกผิดหวังในตัวของซิสเตอร์สากุลวดีที่เขาเคยให้ความเคารพมาบ้างโดยตลอดเช่นเดียวกับความรู้สึกขยะแขยงกับการปฏิบัติอันน่ารังเกียจต่อนักเรียนภายใต้รั้วน้ำเงินขาวในวันนี้ อันที่จริงพ่อไม่อยากจะใช้วิธีพูดเรื่องนี้ต่อหน้าที่ประชุมให้รับรู้รับทราบโดยทั่วกันไปทั่วแบบนี้หรอกนะครับแต่พฤติกรรมของซิสเตอร์ในช่วงหลังๆเป็นอันตรายต่อทั้งนักเรียนและบุคลากรของเซนต์มาบุสตั้งแต่ช่วงต้นเทอมที่ทำร้ายร่างกายฮาเวิร์ดและมีปัญหาไม่ลงรอยกับครูบาอาจารย์และเพื่อนนักบวชในโรงเรียนเสมอมา บาทหลวงจรัลพูดต่อหลังจากที่เห็นสากุลวดีนั่งยิ้มเย้ยไม่ตอบคำถามใดๆ ดิฉันต้องการแค่ให้ศุภกรปลดปล่อยตัวเองจากตัณหาราคะหลังจากที่เขาได้ประพฤติผิดกฏข้อห้ามของโรงเรียนโดยมีเพศสัมพันธ์ในห้องน้ำโรงเรียน สากุลวดีตอบเสียงเยือกเย็น โดยการให้เขาทำเรื่องนั้นต่อหน้าซิสเตอร์นะเหรอคะ? วิปริตและน่ารังเกียจที่สุด โสเภณีที่ซอยพัฒน์พงษ์ยังไม่มีใครทำตัวต่ำแบบนี้เลย ซิสเตอร์ลืมไปรึเปล่าคะว่าตัวเองเป็นนักบวช?!!! เต็มทรัพย์ลุกขึ้นชี้หน้าสากุลวดีโดยที่บาทหลวงจรัลและคณะครูบาอาจารย์กับนักบวชในเซนต์มาบุสไม่มีใครใส่ใจห้ามความขัดแย้งต่อหน้าสัญลักษณ์ของพระคริสต์ที่แขวนตระหง่านตระการตาอยู่กลางโบสถ์ คุณถือสิทธิ์อะไรถึงมาละเมิดสิทธิ์นักเรียนถึงขนาดนี้ฉันถามจริงๆเถอะ เลวรำพึงยืนขึ้นอีกคนพลางกอดอกค้ำหัวสากุลวดีโดยไม่ใส่ใจสถานะว่าเธอเป็นนักเรียน เลวรำพึงแกล้งทำเสียงเยียบเย็นสุขุมลุ่มลึกทั้งๆที่ใจจริงเธออยากจะลุกขึ้นมาเต้นระบำไปทั่วโบสถ์
ตัณหาสามานย์ในโลกนี้มันคอยกัดกินและทำลายความบริสุทธิ์ของบุตรและธิดาของพระองค์ผู้สถิตย์อยู่ตรงหน้าพวกคุณไม่เว้นแต่ละวัน ความปรารถนาอย่างถึงขีดสุดของฉันไม่มีอะไรมากไปกว่าการที่จะช่วยดอกไม้ที่บริสุทธิ์ให้พ้นจากความวิบัติของโลกนี้ ซิสเตอร์สากุลวดีลุกขึ้นด้วยทีท่าที่ต่างจากทุกครั้งที่ทุกคนคุ้นชิน เธอปราศจากวี่แววของอารมณ์เกรี้ยวกราดและโมโหร้ายแต่กลับสงบนิ่งเยือกเย็นราวเทวรูปตรงมุมวิหารเซนต์มาบุส เธอมองตรงไปที่ไม้กางเขนขององค์พระเยซูคริสต์พลางประกาศก้อง หากสิ่งนี้ไม่ใช่พระประสงค์ของพระองค์ก็โปรดมอบความพินาศให้แก่ลูกด้วยเถิด เธอตะโกนลั่น ฟังไม่ขึ้น! คุณไม่มีทางเป็นคนขององค์พระเจ้าได้หากไม่รับฟังพระสุรเสียงด้วยปัญญา มโนภาพที่เกิดขึ้นจากความงมงายและพื้นฐานทางจิตใจที่สกปรกของคุณมันฟ้องอย่างชัดเจนจากพฤติกรรมที่สะท้อนออกมาเบ็ดเสร็จ!!! เป็นฝ่ายซิสเตอร์เวโรนิก้าก่อนจะกระแทกน้ำเสียงทรงอำนาจไปที่สากุลวดีจนทั้งโบสถ์เงียบกริบแม้แต่เต็มทรัพย์กับเลวรำพึงยังตกใจจนถึงขั้นที่ค่อยๆนั่งลง ตอนนี้ทั้งโบสถ์เหลือเพียงจรัล,สากุลวดีและเวโรนิก้าที่ยืนประจันหน้ากันต่อหน้าที่ประชุมทั้งวิหาร ซิสเตอร์ขอเสนอให้ทุกคนในศาสนจักรร่วมออกเสียง ใครเห็นด้วยกับการให้ปลดมารในคราบผู้รับใช้พระเจ้าคนนี้ออกจากรั้วของศาสนจักรตลอดกาลกรุณาลุกขึ้น สิ้นเสียงซิสเตอร์เวโรนิก้าบรรดาบาทหลวง,ซิสเตอร์และครูทั้งเซนต์มาบุสก็ลุกขึ้นแล้วหันไปทางสากุลวดีที่ตอนนี้หันไปมองสีหน้าเยาะเย้ยของซิสเตอร์รจิตา หากเป็นเช่นนั้นพ่อก็จำเป็นจะต้องดำเนินเรื่องนี้ให้ไปตามเสียงบุคลากรส่วนมากของเซนต์มาบุส ซิสเตอร์จะพ้นจากตำแหน่งของคุณแม่ฝ่ายปกครองตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไปหากแต่ความดีที่ซิสเตอร์ได้เคยรับใช้องค์พระผู้เป็รเจ้าภายใต้รั้วเซนต์มาบุสมากกว่า30ปีพ่อก็อยากจะขอให้บรรดาบุคลากรน้ำเงิน-ขาวทุกท่านได้โปรดเล็งเห็นถึงคุณประโยชน์ในอดีต พ่อไม่อยากให้ถึงขั้นต้องไล่กันออกเพราะถ้าไล่ซิสเตอร์ออกศุภกรก็ต้องออกเช่นกันหากเรื่องนี้เป็นที่รู้ไปทั่ว ที่สำคัญเรื่องนี้เป็นเรื่องน่าอับอายและเสื่อมเสียเป็นอย่างยิ่งถ้าหากรายงานต่อเจ้าคณะซาเลเซียนเกียรติยศและความน่าเชื่อถือที่อธิการทุกคนได้สร้างมาคงพังทลาย ซิสเตอร์สากุลวดีจะอยู่ในศาสนจักรของเราจวบจนเกษียณแต่ไม่มีศิษย์เข้ามาเกี่ยวข้องกับการปกครองนักเรียนอีกต่อไป พูดให้ชัดคือซิสเตอร์เป็นแค่เพียงซิสเตอร์ที่ไม่มีหน้าที่เกี่ยวกับการบริหารใดๆในเซนต์มาบุสทุกวิทยาเขตุและหลังจากสิ้นสุดภาคเรียนที่หนึ่งพ่อจะทำเรื่องขอส่งตัวซิสเตอร์ให้ย้ายไปประจำที่โบสถ์ต่างจังหวัดในเครือซาเลเซียนในฐานะตัวแทนของเซนต์มาบุสจนกว่าจะเกษียณอายุ จรัลประกาศกลางที่ประชุมอย่างเด็ดขาด
มิสปิยะวดีมีฝีมือกว่าที่ฉันคิดไว้เยอะนี่! ซิสเตอร์รจิตาเดินเข้ามาตบไหล่เลวรำพึงที่แสร้งยิ้มอายๆ ดูในซีรี่ยส์ฝรั่งมาพอดีน่ะค่ะ ไม่คิดว่ามันจะใช้ได้จริงๆ เลวรำพึงตอบโดยคำนึงถึงภาพลักษณ์ ต่อไปนี้มิสสบายแน่นอน รู้ไว้เลย! ซิสเตอร์รจิตากระซิบพลางหัวเราะคิกคักกับเลวรำพึงสองคน
อันยองฮาเซโยค่ะคุณแม่คุณพ่อ อารึมโค้งคำนับพ่อกับแม่ของเธอหลังจากลงจากรถแท็กซี่อย่างนอบน้อม ในรถนั่นเพื่อนๆหนูเองค่ะไว้จะแนะนำให้รู้จักทีหลัง อารึมชี้ไปที่กลุ่มของดีไซน์ในรถที่ต่างแย่งกันหันมายกมือไหว้พ่อกับแม่ของอารึม ดีจังเลยนะลูกมีเพื่อนเยอะแยะเลยที่โรงเรียนนี้ อัจฉารวดีพูดด้วยความโล่งใจระหว่างที่มองอารึมโบกไม้โบกมืออำลาเพื่อนๆ ก็มีแต่พวกเด็กโง่ๆ ไปไหนก็ต้องไปกันเป็นกลุ่ม หลอกง่าย ไม่ทันคน น่ารำคาญน่ะค่ะแม่แต่ดีนะคะที่พวกมันโง่ อารึมหันมายิ้มให้พ่อกับแม่ด้วยรอยยิ้มเลือดเย็นประหนึ่งฆาตกร อย่าหลุดปากไปนะคะว่าหนูเคยเป็นบีเกิร์ลและชนะการประกวดเชียร์ลีดเดอร์ประจำกรุงโซลมาก่อน เด็กที่นี่เต้นกันน่าสมเพซมากๆ อารึมเดินฝ่ากลางระหว่างพ่อกับแม่ของเธอไปโดยที่ทั้งคู่ต่างหันมามองลูกสาวด้วยสีหน้าเปี่ยมด้วยความเศร้าหมอง ทำไมลูกเราถึงได้โตมาเป็นคนแบบนี้คะ? อัจฉารวดีพูดขึ้นด้วยความทุกข์ใจ
วันนี้ฉันไปคุยกับครูประจำชั้นแกมาแล้วนะ เทอมหน้าแกย้ายไปอยู่ห้องหนึ่งได้เลยแต่ปิดเทอมนี้คงจะต้องงดทริปไปต่างจังหวัดหรือต่างประเทศไว้ก่อนเพราะแม่อยากให้แกเรียนพิเศษฟิสิกส์,เคมีกับคณิตศาสตร์ทุกวันเพื่อจะให้แน่ใจว่าแกจะสู้กับพวกห้องหนึ่งได้เพราะวิ่งเต้นไปเป็นแสนแล้วไปได้ที่โหล่ฉันคงขายขี้หน้าแย่ ฐิตารีย์พูดเสียงดุๆระหว่างมื้อค่ำกับกาโต้และสามีของเธอ อ๋อ แล้วนี่ของแกรึเปล่า?!!! เธอเขวี้ยงแผ่นดีวีดีหนังเรทXลงตรงกลางโต๊ะกินข้าวในขณะที่กาโต้ค่อยๆมีสีหน้าที่เจื่อนลงเรื่อยๆจากความกลัว ของแกรึเปล่ากาโต้!!! เป็นเสียงสุชาติที่ตวาดดังขึ้นก่อนที่กาโต้จะค่อยๆพยักหน้า แกนี่มัน!!! สุชาติเอาแผ่นดีวีดีตบลงไปที่กลางศรีษะของกาโต้หลายสิบทีจนจะเขวี้ยงลงไปบนจานข้าวของกาโต้ กินเข้าไปสิกาโต้ ไอ้ของต่ำทรามพวกนี้มันทำให้แกเป็นหมอได้มั้ย? ทำไมฮะกลัวทำไม่เป็นหรือยังไง?!!! ฐิตารีย์กดหัวลูกชายกับจานข้าวจนเขาสำลัก ไม่ต้องกินมันแล้ว ทรพี เลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆ เธอปัดจานข้าวและอาหารอย่างดีทั้งโต๊ะลงไปกองกระจัดกระจายที่พื้นก่อนที่กาโต้จะวิ่งร้องไห้กลับขึ้นไปบนห้อง เด็กหนุ่มกระแทกประตูห้องพลางล็อคกลอน ในห้องกาโต้ลงไปนั่งกุมหัวพลางปล่อยโฮอย่างหมดความอดกลั้นเด็กหนุ่มทึ้งผมตัวเองก่อนจะเริ่มเอาหัวโขกกับกำแพงอย่างแรง
ทำไมมาดึกจังคะดาร์ลิ้ง อ้าว! ต๊าย ตาย แอนดี้ดูสิว่าใครมาด้วย ดีไซน์ที่วิ่งไปกอดฮาเวิร์ดหันมาตะโกนเรียกแอนดี้ที่กำลังจัดจานอยู่ที่โต๊ะทานข้าวกับฟารีดา อะไรเหรอดีไซน์? อ้าว โห!!! โทรหาก็ปิดเครื่องทั้งวันเลยนะ แอนดี้เดินตรงเข้าไปหาคิรินทร์ในขณะที่เขารับคีย์การ์ดคืนจากบรูโน่ ก็อยากจะเซอร์ไพร์สแอนดี้น่ะครับ คิรินทร์แลบลิ้นใส่ก่อนที่ทั้งคู่จะสวมกอดกัน โอ๊ยยย กูหิวข้าว!!! คริสมาสต์เดินเบ้ปากไปที่โต๊ะอาหารเพราะทนความเลี่ยนของคู่รักสองคู่ไม่ได้ เจอบนบีทีเอสพอดีเลยเดินมาด้วยกันน่ะ ฮาเวิร์ดที่กำลังกอดรัดกับดีไซน์หันมาตบไหล่แอนดี้ โอ้ ดาร์ลิ่ง อ๊ายย มิ๊ด ยูววว์ เด็กหนุ่มเดินกางแขนจะเข้าไปกอดฟารีดา เดี๋ยวก็ถีบไข่แตกเลยนี่ เอาพิซซ่าไปวางบนโต๊ะเลยเร็วๆ ฟารีดากระโดดหลบ อ้าว หลินอ่ะ?!!! คริสมาสต์หยิบไส้กรอกทอดสองสามชิ้นในจานขึ้นมาเคี้ยวหยั่บๆ ไปส่งที่บ้านแล้วเพราะว่าปวดแผล ตอนเช้าคุณแม่ของหลินจะพาไปล้างแผลที่โรงพยาบาลน่ะ ฟารีดาหันไปมองคู่ของฮาเวิร์ดกับดีไซน์และแอนดี้กับฮาเวิร์ดพลางทำหน้าเบื่อๆ อิจฉาล่ะเด่ะ! ไม่อยากมีแฟนบ้างเหรอ? คริสมาสต์แกล้งหยอด ถามแบบนี้แกกะจะจีบสินะ! ฟารีดาหันมาแยกเขี้ยวจนคริสมาสต์พ่นไส้กรอกใส่เต็มหน้าเธอ
ว่าแต่วันนี้พวกเราก็มีเซอร์ไพร์สให้บรูโน่นะ ฮาเวิร์ดประกาศหลังจากที่พวกเขารับประทานอาหารเสร็จ คริสมาสต์หยิบบางสิ่งบางอย่างที่ห่อของขวัญอย่างดีออกจากเป้มาวางตรงหน้าบรูโน่ แกะเลยบรูโน่! ฟารีดาเชียร์ก่อนที่เด็กหนุ่มจะแกะห่อของขวัญออกก่อนจะตัวสั่นเทิ้มที่ภาพตรงหน้าคือกล่องไอโฟน5sสีดำ ค่าตัวกูกับไอ้คริสมาสต์วันนี้เลยนะเว้ย!!! ลงขันออกกันทั้งกลุ่มอีกนิดหน่อย ฮาเวิร์ดปรบมือในขณะที่บรูโน่เริ่มน้ำตาไหล วันนี้เราทุกคนในกลุ่มรู้เรื่องปัญหาของบรูโน่หมดแล้วนะ โชคดีจริงๆที่อารึมมาอยู่กลุ่มเราวันนี้เพราะว่าพ่อของอารึมก็ทำธุรกิจสายเดียวกับครอบครัวของเธอพอดีพรุ่งนี้คุณลีพ่อของอารึมจะเข้าไปคุยกัยพ่ออธิการและกับพ่อของเธอด้วยนะบรูโน่ ดีไซน์เดินเข้ามาบีบไหล่ ช่วงนี้ขาดเหลืออะไรก็บอกกันได้นะพวกเรายินดีช่วยเสมอ แอนดี้ชกแขนบรูโน่เบาๆในขณะที่ฟารีดาพยักหน้าสนับสนุน มึงคงชอบมือถือเครื่องใหม่นะ คริสมาสต์ฉีกยิ้ม
